.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ζήσαμε τέσσερεις μέρες πνευματικής Όασης !
Φτάνοντας σε μια χώρα μουσουλμανική , εκεί όπου το Ισλάμ ανθίζει ,
ποτέ δεν περίμενα ότι θα μπορούσα να ζήσω τέτοια θαυμαστα γεγονότα .
Ούτε ποτέ το μυαλό μου φανταζόταν το Μεγαλείο που θα αντίκρυζε
η ψυχή μου μέσα στην καρδιά της ερήμου της Αιγύπτου και της χερσονήσου Του Σινά .
Οι εμπειρίες μας μοναδικές και ανεπανάληπτες . Τα λόγια μας φτωχά να τις περιγράψουν .
.
Φτάνοντας σε μια χώρα μουσουλμανική , εκεί όπου το Ισλάμ ανθίζει ,
ποτέ δεν περίμενα ότι θα μπορούσα να ζήσω τέτοια θαυμαστα γεγονότα .
Ούτε ποτέ το μυαλό μου φανταζόταν το Μεγαλείο που θα αντίκρυζε
η ψυχή μου μέσα στην καρδιά της ερήμου της Αιγύπτου και της χερσονήσου Του Σινά .
Οι εμπειρίες μας μοναδικές και ανεπανάληπτες . Τα λόγια μας φτωχά να τις περιγράψουν .
.
..
Μέρος 1
Μέρος 1
Παρασκευή , 16 Απριλίου 2010
.
Είδαμε την άθλια κατάσταση που που βιώνουν οι άραβες
και όλος ο μουσουλμανικός λαός σε όλη της την ένταση ,
περιδιαβαίνοντας την πόλη του Καϊρου , για να φτάσουμε
στην Ιερά Μονή Του Αγίου Γεωργίου Ροτόντα.
.
Ο ναός έχει σχήμα ροτόντα και τέτοιοι υπάρχουν τρεις σε όλο τον κόσμο: στη Ρώμη, στη Θεσσαλονίκη και στο Κάϊρο. Έχει 4 ορόφους, όπως ο πύργος της Βαβυλώνας γι αυτό ονομάζεται και Μοναστήρι της Βαβυλώνας. Το κτίσμα είναι του 4ου αι. και αποτελεί τόπο προσκυνήματος πιστών απ όλη την Αφρική.
Στο ναό υπάρχουν και οι φυλακές του Αγίου Γεωργίου του τροπαιοφόρου.
Εδώ είχαμε την ευλογία να φορέσουμε την Αλυσίδα
με την οποία αλυσόδεσαν τον Άγιο Γεώργιο , και να αισθανθούμε έστω και για μια
στιγμή τον Ιερό πόθο που βίωναν οι Άγιοί μας , για να θυσιάσουν την ζωή τους
για Τον Αγαπημένο τους διδάδασκαλο Ιησού Χριστό .
Εκατοντάδες είναι οι μουσουλμάνοι που επισκέπτονται την εκλλησία του Αγίου Γεωργίου,
και ευλαβούνται τη Χάρη Του, επειδή αγαπούν τον άγιο και πιστεύουν στη δύναμή του.
..
Σε κοντινό χώρο είχε καταφύγει η Παναγία με τον Ιωσήφ, όταν ο Ηρώδης είχε διατάξει τη σφαγή των νηπίων , και κατεβαίνοντας σε ένα υπόγειο χώρο , είδαμε το πηγάδι όπου άντλησε νερό η Παναγία μας , για να ξεδιψάσει Τον Μεσσία μας ,και να ξεδιψάσουν και Αυτή και ο Ιωσήφ .Στο πηγάδι , υπάρχει νερό , μέχρι σήμερα , δεν έχει στερέψει .
.
Επίσης εδώ , στις κατακόμβες της Μονής του Αγίου Γεωργίου ,λειτουργεί ακόμη το παρεκκλήσι των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων.
.
Στην Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου βρίσκονται επίσης και οι Τάφοι των Πατριαρχών ,
καθώς και ο τάφος του τελευταίου Κύπριου Πατριάρχη Πέτρου ,που κοιμήθηκε όταν κατέπεσε το ελικόπτερο που τους μετέφερε στο Άγιον Όρος ,και εδώ ο πάτερ Κωσταντίνος τέλεσε τρισάγιο στην μνήμη του .
.
Στην αυλή του ναού υπάρχει κοιμητήριο, όπου θάβονται οι ελάχιστοι εναπομείναντες Έλληνες της Αιγύπτου, αλλά και Άραβες Ορθόδοξοι.
Μέσα στο κοιμητήριο επίσης υπάρχει ο μικρός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ,
που πάντα μένει ανοικτός για τους προσκυνητές του νεκροταφείου που απλώνεται ολόγυρα με πολλά παμπάλαια μεν, αλλά υπέροχα και αριστουργηματικά μνήματα.
.
Ο αριθμός των ορθοδόξων στην Αίγυπτο σήμερα , αριθμεί μόνο δυο χιλιάδες ψυχές ,
κοντά στα 80 εκατομύρια πλυθυσμού της Αιγύπτου .
Η καρδιά του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας μας κτυπά ,
κάθε φορά που κτυπούν τα σήμαντρα για μια ακολουθία ,
για μια Θεία Λειτουργία , για ένα εσπερινό !
Δεν είναι κάτι λίγο , όταν γνωρίζεις πως βρίσκεσαι μέσ΄ την
καρδιά του Μουσουλμανισμού .
.
Οι δυσκολίες των ανθρώπων αυτών , που φυλάνε θερμοπύλες ,
απερίγραπτες .
Κτυπούν την καμπάνα την Κυριακή , και περιμένουν με πόθο ,
δυο - τρεις ψυχές , να παρουσιαστούν , για να μπορέσουν
να τελέσουν την Θεία Λειτουργία , γιατί αν δεν πάει έστω και ένας ,
ο παπάς από μόνος του δεν μπορεί να τελέσει Λειτουργία .
.
( συνεχίζεται ) ...
.
.
Είδαμε την άθλια κατάσταση που που βιώνουν οι άραβες
και όλος ο μουσουλμανικός λαός σε όλη της την ένταση ,
περιδιαβαίνοντας την πόλη του Καϊρου , για να φτάσουμε
στην Ιερά Μονή Του Αγίου Γεωργίου Ροτόντα.
.
Ο ναός έχει σχήμα ροτόντα και τέτοιοι υπάρχουν τρεις σε όλο τον κόσμο: στη Ρώμη, στη Θεσσαλονίκη και στο Κάϊρο. Έχει 4 ορόφους, όπως ο πύργος της Βαβυλώνας γι αυτό ονομάζεται και Μοναστήρι της Βαβυλώνας. Το κτίσμα είναι του 4ου αι. και αποτελεί τόπο προσκυνήματος πιστών απ όλη την Αφρική.
Στο ναό υπάρχουν και οι φυλακές του Αγίου Γεωργίου του τροπαιοφόρου.
Εδώ είχαμε την ευλογία να φορέσουμε την Αλυσίδα
με την οποία αλυσόδεσαν τον Άγιο Γεώργιο , και να αισθανθούμε έστω και για μια
στιγμή τον Ιερό πόθο που βίωναν οι Άγιοί μας , για να θυσιάσουν την ζωή τους
για Τον Αγαπημένο τους διδάδασκαλο Ιησού Χριστό .
Εκατοντάδες είναι οι μουσουλμάνοι που επισκέπτονται την εκλλησία του Αγίου Γεωργίου,
και ευλαβούνται τη Χάρη Του, επειδή αγαπούν τον άγιο και πιστεύουν στη δύναμή του.
..
Σε κοντινό χώρο είχε καταφύγει η Παναγία με τον Ιωσήφ, όταν ο Ηρώδης είχε διατάξει τη σφαγή των νηπίων , και κατεβαίνοντας σε ένα υπόγειο χώρο , είδαμε το πηγάδι όπου άντλησε νερό η Παναγία μας , για να ξεδιψάσει Τον Μεσσία μας ,και να ξεδιψάσουν και Αυτή και ο Ιωσήφ .Στο πηγάδι , υπάρχει νερό , μέχρι σήμερα , δεν έχει στερέψει .
.
Επίσης εδώ , στις κατακόμβες της Μονής του Αγίου Γεωργίου ,λειτουργεί ακόμη το παρεκκλήσι των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων.
.
Στην Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου βρίσκονται επίσης και οι Τάφοι των Πατριαρχών ,
καθώς και ο τάφος του τελευταίου Κύπριου Πατριάρχη Πέτρου ,που κοιμήθηκε όταν κατέπεσε το ελικόπτερο που τους μετέφερε στο Άγιον Όρος ,και εδώ ο πάτερ Κωσταντίνος τέλεσε τρισάγιο στην μνήμη του .
.
Στην αυλή του ναού υπάρχει κοιμητήριο, όπου θάβονται οι ελάχιστοι εναπομείναντες Έλληνες της Αιγύπτου, αλλά και Άραβες Ορθόδοξοι.
Μέσα στο κοιμητήριο επίσης υπάρχει ο μικρός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ,
που πάντα μένει ανοικτός για τους προσκυνητές του νεκροταφείου που απλώνεται ολόγυρα με πολλά παμπάλαια μεν, αλλά υπέροχα και αριστουργηματικά μνήματα.
.
Ο αριθμός των ορθοδόξων στην Αίγυπτο σήμερα , αριθμεί μόνο δυο χιλιάδες ψυχές ,
κοντά στα 80 εκατομύρια πλυθυσμού της Αιγύπτου .
Η καρδιά του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας μας κτυπά ,
κάθε φορά που κτυπούν τα σήμαντρα για μια ακολουθία ,
για μια Θεία Λειτουργία , για ένα εσπερινό !
Δεν είναι κάτι λίγο , όταν γνωρίζεις πως βρίσκεσαι μέσ΄ την
καρδιά του Μουσουλμανισμού .
.
Οι δυσκολίες των ανθρώπων αυτών , που φυλάνε θερμοπύλες ,
απερίγραπτες .
Κτυπούν την καμπάνα την Κυριακή , και περιμένουν με πόθο ,
δυο - τρεις ψυχές , να παρουσιαστούν , για να μπορέσουν
να τελέσουν την Θεία Λειτουργία , γιατί αν δεν πάει έστω και ένας ,
ο παπάς από μόνος του δεν μπορεί να τελέσει Λειτουργία .
.
( συνεχίζεται ) ...
.
.
Μέρος 2
Μέρος 2
Παρασκευή , 16 Απριλίου 2010
Συνέχεια στο μοναδικό μας προσκύνημα , και οι ψυχές δεν έπαψαν να αναζητούν τη γλύκα της Αναστάσιμης Χαράς ,
που σου χαρίζουν κάποια πράγματα μοναδικά .
Και κάτι τέτοιο συναντήσαμε πηγαίνοντας στον Ναό του Αγίου Νικολάου , ο οποίος είναι Μετόχι του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας .
Ο καθεδρικός ναός του Αγίου Νικολάου βρίσκεται στην καρδιά του ισλαμικού Καϊρου και θεωρείται ο παλιότερος ναός της Ορθοδοξίας στο Κάιρο.
Η ίδρυση του χρονολογείται από τον 14ο αιώνα.
Είναι έδρα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, όπου γίνονταν πάντοτε οι λαμπρότερες λειτουργίες, οι χειροτονίες, οι νεκρώσιμες ακολουθίες των Πατριαρχών. Η απλή εξωτερική αρχιτεκτονική του ναού φιλοξενεί στο εσωτερικό της ένα μεγαλειώδη διάκοσμο με ανεκτίμητα χειροποίητα κομψοτεχνήματα, εικόνες και τοιχογραφίες.
.
Σ΄ ένα εξωτερικό από τον Ναό , ανώγειο σπιτάκι , είχαμε την ευλογία και είδαμε
τα προσωπικά πράγματα του Αγίου Νεκταρίου .
Απλό , ταπεινό σπιτάκι , είδαμε το γραφείο του , το δωμάτιό του , το κρεβάτι του ,
την Αγία Μήτρα που φορούσε ο Άγιος Νεκτάριος , όταν ήταν Επίσκοπος , στο κεφάλι του,
τον χώρο που προσευχόταν , πολλές φωτογραφίες του , και πολλά άλλα προσωπικά του αντικείμενα ,
που εκτείθονταν ταπεινά και όμορφα στον χώρο ,
και τα οποία γέμιζαν τις ψυχές μας με την ζωντανη παρουσία του Αγίου εκεί .
Άλλη μια φλογα της Ορθοδοξίας μας και τούτη αναμμένη ,
μες την καρδιά του Ισλαμισμού .
.
Συνεχίζουμε την εκδρομή μας , αναχωρόντας από το Κάϊρο , και καθοδόν είδαμε από λίγη απόσταση εξωτερικά τις πυραμίδες , και συνεχίσαμε για ολοήμερη εκδρομή στην Αλεξάνδρεια , την πόλη στην οποία μπορεί κάποιος να δει έντονα τον ελληνικό της χαρακτήρα, την πόλη την οποία έκτισε ο Μέγας Αλέξανδρος , στην είσοδο της οποίας είδαμε με θαυμασμό να αναγράφεται με κεφαλαία ελληνικά γράμματα το όνομά της: ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ !
.
( συνεχίζεται ... )
Μέρος 3
Παρασκευή , 16 Απριλίου 2010
Η Αλεξάνδρεια είναι σήμερα η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της Αιγύπτου με επτά περίπου εκατομμύρια κατοίκους. Είναι σπουδαίο εμπορικό, μορφωτικό και βιομηχανικό κέντρο, ενώ στη μνήμη όλων των Ελλήνων η πόλη ταυτίζεται με το Μεγαλο Αλέξανδρο και τον Καβάφη. Το ελληνικό της χρώμα το συναντά ο σημερινός επισκέπτης σε πλήθος μνημείων.
Πρώτη μας επίσκεψη στην Αλεξάνδρεια , ο Μεγαλοπρεπής Ναός Του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου , όπου μας μίλησε ο Παριαρχικός Επίτροπος πάτερ Παντελεήμων , για συγκλονιστικά γεγονότα τα οποία βιώνει σήμερα Το Παρτριαρχείο και η Ιεραποστολή στην Αφρικανική Ήπειρο.
Πρώτη τους έγνοια η ίδρυση σχολείων , η σίτιση των παιδιών που πεθαίνουν καθημερινά από την πέινα . Δέκα Ευρώ χρειάζονται για να σωθεί ένα παιδάκι για ένα μήνα ...
κι΄ εμέις ζούμε στην εθελούσια άγνοια και την καλοπέρασή μας .
.
.
" Υπάρχουν Κυριακές , που κτυπάω την καμπάνα , και περιμένω ένα - δυό πιστούς ,
για να μπορέσω να κάνω την Θεία Λειτουργία , και κάποτε έρχεται ένας , κάποτε δύο ,
και κάποτε κανένας , και όταν δεν έρθει κανένας , δεν μπορώ να κάνω Λειτουργία , κλείνω Τον Ναό και φεύγω . Είναι φορές που έχουμε ένα - δυο ή και τρεις πιστούς , και είμαστε πολύ ευτυχισμένοι , και ευχαριστούμε Τον Θεό . Είναι φορές που τελώ την Θεία Λειτουργία και ο Πατριάρχης κάθεται και μου κάνει τον ψάλτη , γιατί δεν έχουμε κάποιο άλλο .
Είναι φορές , που δεν έχουμε λάδι , να ανάψουμε τα καντύλια , που δεν έχουμε καρβουνάκι για το θυμίαμα , που δεν έχουμε κρασί για Την Θεία Κοινωνία , που δεν έχουμε Πρόσφορο για Το Μυστήριο Των Μυστηρίων ... " ,
.
αυτά και πολλά άλλα συγκλονιστικά , μας εξομολογήθηκε με πολύ πόνο ψυχής ο πάτερ Παντελεήμων .
.
Συγκλονηστήκαμε !
.
Στην συνέχεια πήγαμε Στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας , και είδαμε το μικρό Μουσείο με εκθέματα από τη ζωή του Μακαριστού Πατριάρχη Πέτρου .
Όλα πανέμορφα και μοναδικά κειμήλια . Και όλα με άρωμα Ελληνικού και Κυπριακού Πολιτισμού , καθ΄ ότι ο Πατριάρχης Πέτρος ήταν Κύπριος στην καταγωγή .
.
.
Ο επόμενος προορισμός μας ήταν η μοναδική και ξακουστή στο είδος της , η Βιβλιοθήκα της Αλεξάνδρειας , η οποία αποτελεί την πολιτισμική και πνευματική βάση του Ελληνισμού , και τη γέφυρα Ανατολής και Ευρώπης , και την πύλη προς την Αφρική .
Μοναδικό κομψοτέχνημα , η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας !
Αυτή η Βιβλιοθήκη είναι το πρώτο μεγάλο έργο της τρίτης χιλιετίας που χαρακτηρίζεται για την πνευματικότητα και την τεχνολογική πρωτοπορία του. Πρόκειται για μια επιβλητική κατασκευή γεμάτη σύμβολα που συνδέουν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Βρίσκεται στην περιοχή όπου ήταν χτισμένη και η αρχαία βιβλιοθήκη. Το κτίριο έχει το σχήμα ηλιακού δίσκου, ο οποίος από τη μια πλευρά κλίνει προς τη Μεσόγειο κι από την άλλη υψώνεται προς τον ουρανό. "Ο δίσκος συμβολίζει τον Ήλιο, ο οποίος γεννιέται, πεθαίνει και ξαναγεννιέται, διαγράφοντας έναν αέναο κύκλο. "
Η οροφή της βιβλιοθήκης έχει το σχήμα μικροτσίπ, δίνοντας την αίσθηση ότι το συγκρότημα ατενίζει το μέλλον, γεγονός που επιβεβαιώνεται κι από την παρουσία σημαντικών τεχνολογικών καινοτομιών. Η επιθυμία να συνδεθεί το παρελθόν με το παρόν συνοδεύει και την προσπάθεια προώθησης ενός διαλόγου μεταξύ των διαφορετικών πολιτισμών. Διόλου τυχαία, το οικονομικό βάρος της κατασκευής επωμίστηκαν, υπό την αιγίδα της UNESCO, μεγάλες δυτικές χώρες αλλά και πολλές αραβικές.
Ήταν για όλους μας κάτι πολύ αξιοθαύμαστο !
.
Έξω από την Βιβλιοθήκη , υπάρχει προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου .
.
Ακολούθως είχαμε μια προεραιτική επίσκεψη στο σπίτι του Έλληνα ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη , σ΄ ένα από τα στενά δρομάκια της Αλεξάνδρειας , που έχει και το όνομα του ποιητή .
Είναι σαν μουσείο , και φυλάγονται εκεί πολλά από τα προσωπικά αντικείμενα του Καβάφη ,
ακόμα και το κρεβάτι του , το γραφείο του , οι κουρτίνες του στα παράθυρα , αλλά και πολλά άλλα αξιόλογα που μαρτυρούν το έργο του . Ήταν και αυτή μια πολύ αξιόλογη επίσκεψη , στην πόλη με τον ελληνικό πολιτισμό .
Ο δρόμος για την επιστροφή αό Αλεξάνδρεια προς Κάϊρο , ήταν πολύ κουραστικός και μακρύς. Διάρκεσε πάνω από τρεις ώρες , αλλά οι εντυπώσεις μας απίστευτα μοναδικές .
( συνεχίζεται ... )
Μέρος 4
Σάββατο , 17 Απριλίου 2010
...
Διασχίζοντας τις μεγάλες εκτάσεις της Ερήμου της Αιγύπτου , αφήσαμε πίσω μας της Αφρικανική Ήπειρο , και περνόντας από το θαυμαστο τούνελ της Διόρυγας Του Σουέζ , άλλη απέραντη έρημος απλώνεται μπροστά μας .
Η Έρημος της Χερσονήσου του Σινά .
Οδεύουμε τώρα στην Ασιάτική Ήπειρο , με προορισμό μας κάποιες ψηλές και επιβλητικές βουνοκορφές !
Κάποιες άλλες ζωντανές φλόγες της Ορθοδοξίας μας , μέσα στην καρδιά του Ισλαμισμού και πάλιν .
.
.
Απέραντη έρημος , και μακρύ , κουραστικό , το ταξίδι μας...
Όμως οι ψυχές μας λακταρούσαν ν΄ αντικρύσουν κάποιες Oάσεις .
Κάποιες Oάσεις , που να μην είναι κατ΄ ανάγκην οάσεις
στην γη , αλλά οάσεις πνευματικές , που να μας ξεδιψούσαν
λιγάκι της ψυχής μας την δίψα , και να μας φώτιζαν το πνευματικό σκότος .
Τέτοια ταξίδια , εκείνο το άλλο που κάνουν είνα να σε εξασκούν στην υπομονή .
Περιμένεις , περιμένεις , να φανεί να ξεπροβάλλει μια Όαση ,
μέσα στην απεραντοσύνη της ερήμου ...
Κάνεις υπομονή , προσεύχεσαι , περιμένεις ...
Που και που συναντάς κάπιους Βεδουϊνους , να πορεύονται με τις καμήλες τους ,
μη ξέροντας που , και αρχίζει σιγά σιγά το τοπίο ,
από απέραντη ερημική πεδιάδα , να αλλάζει .
Τα επιβλητικά βουνά βουνά του Σινά , αρχίζουν σιγά σιγά να κάνουν
την εμφάνισή τους .
Μετά από τεσσεράμισι ώρες ταξίδι με το λεωφορείο , ξεπροβάλλει μπροστά μας η Όασις Φαράν .
Η Όαση Φαράν υπήρξε από τον 4ον αιώνα το μεγαλύτερο Χριστιανικό κέντρο στη χερσόνησο του Σινά και έδρα Επισκόπου. Σήμερα διασώζονται τα ερείπια της παλαιάς επισκοπικής πεντάκλιτης Βασιλικής, όπου πλησίον της σήμερα λειτουργεί Γυναικείο Ησυχαστήριο , με πέντε μοναχές , και μικρό ιατρείο για τους Βεδουΐνους της περιοχής.
Το Ησυχαστήριο ευρίσκεται μέσα σε ένα ευφορότατο κήπο, όπου και ο Ναός του Προφήτου Μωυσέως , που είναι ο μοναδικός στον κόσμο Ναός , αφιερωμένος στον Προφήτη Μωϋσή .
Στον ίδιο χώρο υπάρχουν τα Παρεκκλήσια της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού , των Αναργύρων .
Μια από τις αδελφές μας μίλησε για την ιστορία του μοναστηριού , και συνεχίσαμε το ταξίδι μας για τον τελικό προορισμό στης σημερινής μας διαδρομής .
Ήταν ήδη τρεις το απόγευμα , και έπρεπε να φτάσουμε στην Αγία Αικατερίνα , μέχρι τις τέσσερεις , για να ακολουθήσουμε το τυπικό του Μοναστηριού και να προλάβουμε τον εσπερινό , που ήταν στις τέσσερεις .
Η μία ώρα δρόμου που μας απέμενε , δεν ήταν τίποτα , μπροστά στην ολοήμερη , κουραστική μας διαδρομή , από το Κάϊρο μέχρι την Όαση της Φαράν .
( συνεχίζεται ... )
Μέρος 5
Σάββατο , 17 Απριλίου 2010
......
Το τελευταίο μέρος της διαδρομής μας προς την Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά δεν ήταν πολύ δύσκολο .
Μετά από τον σταθμό μας στην φιλόξενη Μονή της Φαράν , πήραμε δυνάμεις , και έτσι , σε μιά ώρα φτάσαμε στην Μονή της Αγίας Αικατερίνης , λιγάκι προτού ξεκινήσει ο εσπερινός .
Δεν αισθανόμαστε την κούραση της ημέρας , διψούσαμε για πνευματική ξεκούραση , και αυτό αναζητήσαμε , μέσα στο μοναστήρι .
Προχωρήσαμε κατ΄ ευθείαν στον Ναό . . .
.
Η σιωπή , το μισοσκόταδο , τα αναμμένα κεριά ,
οι γλυκειές ψαλμωδιές των Σιναϊτών Μοναχών ,που έψελναν χαμηλόφωνα ,
άπλωναν στον Ιερό τούτο χώρο μια κατάνυξη και μια γλυκειά ευωδία .
Ήταν μια ατμόσφαιρα μοναδική και ανεπανάληπτη .
Ήταν μια γλυκειά ευωδία Θείας Χάριτος που πλημμύρισε τις ψυχές μας .
Ήταν μια πρώτη ακτίνα Θείου Φωτός που απλώθηκε στις καρδιές μας .
Δεν ήθελες να τελειώσει με τίποτα εκείνος ο εσπερινός .
Ήθελες ν΄ αφήσεις τη ψυχή σου να ξεχειλίσει από δοξολογία και ευχαριστία
προς Τον Κύριο , και να απορροφήσει όσο περισσότερη από αυτή τη γλύκα
της Θείας και Ουράνιας παρουσίας σου χάριζε αυτός ο κατανυκτικός εσπερινός .
.
Και τα Θεία Δώρα δεν τελειώνουν με το τέλος του εσπερινού .
Θεία Τροφή , το κύρηγμα του γέροντα Παύλου που ακολούθησε .
Στην συνέχεια , άλλο ένα Δώρο για τις ψυχές μας .
Μεγάλη ευλογία,η προσκύνηση των Αγίων Λειψάνων της Αγίας Αικατερίνας .
Της Αγίας Χειρός Της και Της Αγίας Κάρας Της .
Και ταυτόχρονα , ένας μοναχός έδωσε σε όλους μας από ένα δακτυλίδι της Αγίας Αικατερίνας, που συμβολίζει το δακτυλίδι που φόρεσε σε αυτήν ο Άγγελος .
.
Περνόντας από ένα στενό διάδρομο αριστερά από Το Ιερό Βήμα ,
βγήκαμε πίσω από το Ναό , ακριβώς εκεί όπου βρίσκεται η Αγία Βάτος .
Και πάλιν εδώ ήρθε ο γέροντας Παύλος και μας μίλησε για την Αγία Βάτο .
Η Αγία και Φλεγόμενη Βάτος, από την οποία ο Μωυσής έλαβε τις δέκα εντολές, και η οποία είναι περικλεισμένη μέσα στα τείχη της μονής, δεν μπορεί να μεταφυτευτεί σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του Σινά. Όλες οι προσπάθειες για να την μετακινήσουν σε άλλες περιοχές που έχουν αποτύχει. Και η Φλεγόμενη Βάτος έχει ακόμη μια θαυματουργή διεκδίκηση που συνδέεται με αυτήν. Η πηγή που αναβλύζει στη βάση της Βάτου θεωρείται ότι εγγυάται την συζυγική ευτυχία για όποιον πιει από αυτή.
Επίσης η Αγία Βάτος , που ένώ φλεγόταν , δεν καιγόταν στην ουσία ,
ταυτίζεται με την Αειπαρθενία της Θεοτόκου ,
η οποία παρόλο ότι δέχθηκε στα σπλάχνα της Τον Υιό Του Θεού , εντούτοις έμεινε
Αειπάρθενος και μετά την γέννηση Του Ιησού , και εις τους Αιώνες .
.
.
Ακολόυθως πήγαμε και είδαμε την βιβλιοθήκη της Μονής ,
η οποία περιέχει γύρω στους 3.500 σπουδαίους χειρογράφους κώδικες, παπύρινους, περγαμηνούς και χαρτώους, που διαιρούνται σε δέκα συλλογές, σύμφωνα με την γλώσσα στην οποία είναι γραμμένοι .
Η βιβλιοθήκη θεωρείται η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη με ελληνικά χειρόγραφα στον κόσμο μετά από εκείνη του Βατικανού !
.
.
( συνεχίζεται ... )
Μέρος 6
Σάββατο , 17 Απριλίου 2010
Μετά από το νόστιμο δείπνο που μας προσφέρθηκε από τη Μονή ,
θα επιχειρούσαμε την ανάβαση στην Αγία Κορυφή .
Η Αγία Κορυφή ή το Όρος του Μωυσέως , είναι ο ιερός τόπος όπου ο Μωυσής έλαβε από τον Θεό τις Δέκα Εντολές και συνομίλησε επανειλημμένα με Αυτόν.
Έχει ύψος 2.240 μέτρων και απέχει από τη Μονή τρισίμισι ώρες περίπου με τα πόδια.
Η προσέγγιση στο χώρο γίνεται ως ένα σημείο και με καμήλες τις οποίες οδηγούν Βεδουίνοι. Υπάρχουν δύο δρόμοι προς την Αγία Κορυφή. Ο παραδοσιακός αποτελείται από 3.750 περίπου πέτρινα σκαλοπάτια. Ο άλλος είναι πιο ομαλός, αυτόν τον οποίον ακολουθήσαμε, ο οποίος στο τελευταίο μέρος του ,για την Αγία Κορυφή έχει 750 πέτρινα σκαλοπάτια.
Συνήθως η ανάβαση στην Αγία Κορυφή γίνεται κατά τις πρώτες πρωινές ώρες, προ της Ανατολής του Ηλίου, ώστε οι προσκυνητές να βλέπουν την υπέροχη θέα της Ανατολής.
Η ιστορία της Αγίας Κορυφής και η ευλάβεια των προσκυνητών ανά τους αιώνες αποτυπώνεται στο Παρεκκλήσιο της Αγίας Τριάδος όπου βρίσκεται στην Αγία Κορυφή .
.
Εμείς όμως ξεκινήσαμε την ανάβασή μας , γύρω στις 8.30 μμ , γιατί θέλαμε να προλάβουμε και την Θεία Λειτουργία το πρωί στη Μονή .
Το σκοτάδι ήταν πολύ πυκνό . Πήραμε τα φανάρια μας , και με την συνοδεία ενόε Βεδουίνου , για να μας δείχνει το δρόμο ξεκινήσαμε .
Η οδοιπορία δεν ήταν και τόσο εύκολη . Υπήρχαν πολλές μεγάλες πέτρες , και έπρεπε να ήμαστε πολύ προσεκτικοί . Στην μισή ώρα χρειάστηε να σταματήσουμε να ξεκουραστούμε λιγάκι . Ήδη το μονοπάτι είχε αρχίσει να γίνεται ανηφορικό και πιο κακοτράχαλο .
Ξεκουραστήκαμε με μερικούς ψαλμούς και λίγη προσευχή , και ξαναξεκινήσαμε την ανάβαση.
Ήδη , πολλοί από τους οδοιπόρους προχώρησαν αρκετά πιο μπροστά από μας ,
και βλέπαμε το φως των φαναριών τους που ανηφόριζε κι΄ αυτό πάνω στο βουνό .
.
Καθώς προχωρήσαμε ακόμα λίγο είδαμε σε ένα βουνό στα αριστερά μας ένα φως .
Ο Βεδουϊνος που μας συνόδευε , ο οποίος ήξερα αρκετά καλά αγγλικά ,
μας εξήγησε ότι εκεί ήταν μια σκήτη στην οποία ασκήτευε για περισσότερα από 17 χρόνια,
ένας γέροντας από τη Μονή της Αγίας Αικατερίνας , ο γέροντας Μωϋσής .
Στον οποίο πέρνουν τροφή μια φορά τη βδομάδα περίπου , οι Βεδουϊνοι ,
και ο ίδιος δεν κατεβαίνει σχεδόν καθόλου κάτω στο μοναστήρι .
.
Μας είπε επίσης ότι η Σκήτη αυτή , ήταν η Σκήτη στην οποία ασκήτεψε
ο γέροντας Παϊσιος όταν ήταν στο Σινά .
Καθήσαμε λίγο εκεί , κοιτάζοντας εκείνο το γλυκό φως πάνω στο βουνό ,
σκεφτόμενοι όλοι μας , πόσες προσευχές κατευθήνθηκαν προς Τον Ουρανό
σ΄ εκείνο το μέρος , τόσα χρόνια , τόσα βράδια . . .
Το νοιώσαμε σαν μια άσβεστη φλόγα προσευχής για όλους μας .
Σιωπήσαμε για λίγο , και κάναμε όλοι μας τη δική μας προσευχή ,
σ΄ αυτόν τον Άγιο χώρο ,που ήταν τόσο έντονη η παρουσία Του Θεού γύρω .
.
Αφού προχωρήσαμε ακόμα λίγο , είδαμε ότι οι δυνάμεις μας και οι αντοχές μας δεν μας βοηθούσαν για την ανάβαση .
Αποφασίσαμε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής , προς το μοναστήρι .
Η πρώτη ομάδα των οδοιπόρων συνέχισε , εμείς επιστρέψαμε .
Ήταν πραγματικά μια όμορφη , γλυκειά εμπειρία , που άφησε
αξέχαστες και μοναδικές στιγμές στις ψυχές όλων μας .
Οι οδοιπόροι που κατάφεραν και έφτασαν στην Αγία κορυφή ,
επέστρεψαν πίσω στο Μοναστήρι , γύρω στις τρεις τα ξημερώματα ,
και οι εμπειρίες τους ήταν μοναδικές !
.
.
( συνεχίζεται ...)
Μέρος 7
Συνέχεια στο μοναδικό μας προσκύνημα , και οι ψυχές δεν έπαψαν να αναζητούν τη γλύκα της Αναστάσιμης Χαράς ,
που σου χαρίζουν κάποια πράγματα μοναδικά .
Και κάτι τέτοιο συναντήσαμε πηγαίνοντας στον Ναό του Αγίου Νικολάου , ο οποίος είναι Μετόχι του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας .
Ο καθεδρικός ναός του Αγίου Νικολάου βρίσκεται στην καρδιά του ισλαμικού Καϊρου και θεωρείται ο παλιότερος ναός της Ορθοδοξίας στο Κάιρο.
Η ίδρυση του χρονολογείται από τον 14ο αιώνα.
Είναι έδρα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, όπου γίνονταν πάντοτε οι λαμπρότερες λειτουργίες, οι χειροτονίες, οι νεκρώσιμες ακολουθίες των Πατριαρχών. Η απλή εξωτερική αρχιτεκτονική του ναού φιλοξενεί στο εσωτερικό της ένα μεγαλειώδη διάκοσμο με ανεκτίμητα χειροποίητα κομψοτεχνήματα, εικόνες και τοιχογραφίες.
.
Σ΄ ένα εξωτερικό από τον Ναό , ανώγειο σπιτάκι , είχαμε την ευλογία και είδαμε
τα προσωπικά πράγματα του Αγίου Νεκταρίου .
Απλό , ταπεινό σπιτάκι , είδαμε το γραφείο του , το δωμάτιό του , το κρεβάτι του ,
την Αγία Μήτρα που φορούσε ο Άγιος Νεκτάριος , όταν ήταν Επίσκοπος , στο κεφάλι του,
τον χώρο που προσευχόταν , πολλές φωτογραφίες του , και πολλά άλλα προσωπικά του αντικείμενα ,
που εκτείθονταν ταπεινά και όμορφα στον χώρο ,
και τα οποία γέμιζαν τις ψυχές μας με την ζωντανη παρουσία του Αγίου εκεί .
Άλλη μια φλογα της Ορθοδοξίας μας και τούτη αναμμένη ,
μες την καρδιά του Ισλαμισμού .
.
Συνεχίζουμε την εκδρομή μας , αναχωρόντας από το Κάϊρο , και καθοδόν είδαμε από λίγη απόσταση εξωτερικά τις πυραμίδες , και συνεχίσαμε για ολοήμερη εκδρομή στην Αλεξάνδρεια , την πόλη στην οποία μπορεί κάποιος να δει έντονα τον ελληνικό της χαρακτήρα, την πόλη την οποία έκτισε ο Μέγας Αλέξανδρος , στην είσοδο της οποίας είδαμε με θαυμασμό να αναγράφεται με κεφαλαία ελληνικά γράμματα το όνομά της: ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ !
.
( συνεχίζεται ... )
Μέρος 3
Παρασκευή , 16 Απριλίου 2010
Η Αλεξάνδρεια είναι σήμερα η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της Αιγύπτου με επτά περίπου εκατομμύρια κατοίκους. Είναι σπουδαίο εμπορικό, μορφωτικό και βιομηχανικό κέντρο, ενώ στη μνήμη όλων των Ελλήνων η πόλη ταυτίζεται με το Μεγαλο Αλέξανδρο και τον Καβάφη. Το ελληνικό της χρώμα το συναντά ο σημερινός επισκέπτης σε πλήθος μνημείων.
Πρώτη μας επίσκεψη στην Αλεξάνδρεια , ο Μεγαλοπρεπής Ναός Του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου , όπου μας μίλησε ο Παριαρχικός Επίτροπος πάτερ Παντελεήμων , για συγκλονιστικά γεγονότα τα οποία βιώνει σήμερα Το Παρτριαρχείο και η Ιεραποστολή στην Αφρικανική Ήπειρο.
Πρώτη τους έγνοια η ίδρυση σχολείων , η σίτιση των παιδιών που πεθαίνουν καθημερινά από την πέινα . Δέκα Ευρώ χρειάζονται για να σωθεί ένα παιδάκι για ένα μήνα ...
κι΄ εμέις ζούμε στην εθελούσια άγνοια και την καλοπέρασή μας .
.
.
" Υπάρχουν Κυριακές , που κτυπάω την καμπάνα , και περιμένω ένα - δυό πιστούς ,
για να μπορέσω να κάνω την Θεία Λειτουργία , και κάποτε έρχεται ένας , κάποτε δύο ,
και κάποτε κανένας , και όταν δεν έρθει κανένας , δεν μπορώ να κάνω Λειτουργία , κλείνω Τον Ναό και φεύγω . Είναι φορές που έχουμε ένα - δυο ή και τρεις πιστούς , και είμαστε πολύ ευτυχισμένοι , και ευχαριστούμε Τον Θεό . Είναι φορές που τελώ την Θεία Λειτουργία και ο Πατριάρχης κάθεται και μου κάνει τον ψάλτη , γιατί δεν έχουμε κάποιο άλλο .
Είναι φορές , που δεν έχουμε λάδι , να ανάψουμε τα καντύλια , που δεν έχουμε καρβουνάκι για το θυμίαμα , που δεν έχουμε κρασί για Την Θεία Κοινωνία , που δεν έχουμε Πρόσφορο για Το Μυστήριο Των Μυστηρίων ... " ,
.
αυτά και πολλά άλλα συγκλονιστικά , μας εξομολογήθηκε με πολύ πόνο ψυχής ο πάτερ Παντελεήμων .
.
Συγκλονηστήκαμε !
.
Στην συνέχεια πήγαμε Στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας , και είδαμε το μικρό Μουσείο με εκθέματα από τη ζωή του Μακαριστού Πατριάρχη Πέτρου .
Όλα πανέμορφα και μοναδικά κειμήλια . Και όλα με άρωμα Ελληνικού και Κυπριακού Πολιτισμού , καθ΄ ότι ο Πατριάρχης Πέτρος ήταν Κύπριος στην καταγωγή .
.
.
Ο επόμενος προορισμός μας ήταν η μοναδική και ξακουστή στο είδος της , η Βιβλιοθήκα της Αλεξάνδρειας , η οποία αποτελεί την πολιτισμική και πνευματική βάση του Ελληνισμού , και τη γέφυρα Ανατολής και Ευρώπης , και την πύλη προς την Αφρική .
Μοναδικό κομψοτέχνημα , η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας !
Αυτή η Βιβλιοθήκη είναι το πρώτο μεγάλο έργο της τρίτης χιλιετίας που χαρακτηρίζεται για την πνευματικότητα και την τεχνολογική πρωτοπορία του. Πρόκειται για μια επιβλητική κατασκευή γεμάτη σύμβολα που συνδέουν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Βρίσκεται στην περιοχή όπου ήταν χτισμένη και η αρχαία βιβλιοθήκη. Το κτίριο έχει το σχήμα ηλιακού δίσκου, ο οποίος από τη μια πλευρά κλίνει προς τη Μεσόγειο κι από την άλλη υψώνεται προς τον ουρανό. "Ο δίσκος συμβολίζει τον Ήλιο, ο οποίος γεννιέται, πεθαίνει και ξαναγεννιέται, διαγράφοντας έναν αέναο κύκλο. "
Η οροφή της βιβλιοθήκης έχει το σχήμα μικροτσίπ, δίνοντας την αίσθηση ότι το συγκρότημα ατενίζει το μέλλον, γεγονός που επιβεβαιώνεται κι από την παρουσία σημαντικών τεχνολογικών καινοτομιών. Η επιθυμία να συνδεθεί το παρελθόν με το παρόν συνοδεύει και την προσπάθεια προώθησης ενός διαλόγου μεταξύ των διαφορετικών πολιτισμών. Διόλου τυχαία, το οικονομικό βάρος της κατασκευής επωμίστηκαν, υπό την αιγίδα της UNESCO, μεγάλες δυτικές χώρες αλλά και πολλές αραβικές.
Ήταν για όλους μας κάτι πολύ αξιοθαύμαστο !
.
Έξω από την Βιβλιοθήκη , υπάρχει προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου .
.
Ακολούθως είχαμε μια προεραιτική επίσκεψη στο σπίτι του Έλληνα ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη , σ΄ ένα από τα στενά δρομάκια της Αλεξάνδρειας , που έχει και το όνομα του ποιητή .
Είναι σαν μουσείο , και φυλάγονται εκεί πολλά από τα προσωπικά αντικείμενα του Καβάφη ,
ακόμα και το κρεβάτι του , το γραφείο του , οι κουρτίνες του στα παράθυρα , αλλά και πολλά άλλα αξιόλογα που μαρτυρούν το έργο του . Ήταν και αυτή μια πολύ αξιόλογη επίσκεψη , στην πόλη με τον ελληνικό πολιτισμό .
Ο δρόμος για την επιστροφή αό Αλεξάνδρεια προς Κάϊρο , ήταν πολύ κουραστικός και μακρύς. Διάρκεσε πάνω από τρεις ώρες , αλλά οι εντυπώσεις μας απίστευτα μοναδικές .
( συνεχίζεται ... )
Μέρος 4
Σάββατο , 17 Απριλίου 2010
...
Διασχίζοντας τις μεγάλες εκτάσεις της Ερήμου της Αιγύπτου , αφήσαμε πίσω μας της Αφρικανική Ήπειρο , και περνόντας από το θαυμαστο τούνελ της Διόρυγας Του Σουέζ , άλλη απέραντη έρημος απλώνεται μπροστά μας .
Η Έρημος της Χερσονήσου του Σινά .
Οδεύουμε τώρα στην Ασιάτική Ήπειρο , με προορισμό μας κάποιες ψηλές και επιβλητικές βουνοκορφές !
Κάποιες άλλες ζωντανές φλόγες της Ορθοδοξίας μας , μέσα στην καρδιά του Ισλαμισμού και πάλιν .
.
.
Απέραντη έρημος , και μακρύ , κουραστικό , το ταξίδι μας...
Όμως οι ψυχές μας λακταρούσαν ν΄ αντικρύσουν κάποιες Oάσεις .
Κάποιες Oάσεις , που να μην είναι κατ΄ ανάγκην οάσεις
στην γη , αλλά οάσεις πνευματικές , που να μας ξεδιψούσαν
λιγάκι της ψυχής μας την δίψα , και να μας φώτιζαν το πνευματικό σκότος .
Τέτοια ταξίδια , εκείνο το άλλο που κάνουν είνα να σε εξασκούν στην υπομονή .
Περιμένεις , περιμένεις , να φανεί να ξεπροβάλλει μια Όαση ,
μέσα στην απεραντοσύνη της ερήμου ...
Κάνεις υπομονή , προσεύχεσαι , περιμένεις ...
Που και που συναντάς κάπιους Βεδουϊνους , να πορεύονται με τις καμήλες τους ,
μη ξέροντας που , και αρχίζει σιγά σιγά το τοπίο ,
από απέραντη ερημική πεδιάδα , να αλλάζει .
Τα επιβλητικά βουνά βουνά του Σινά , αρχίζουν σιγά σιγά να κάνουν
την εμφάνισή τους .
Μετά από τεσσεράμισι ώρες ταξίδι με το λεωφορείο , ξεπροβάλλει μπροστά μας η Όασις Φαράν .
Η Όαση Φαράν υπήρξε από τον 4ον αιώνα το μεγαλύτερο Χριστιανικό κέντρο στη χερσόνησο του Σινά και έδρα Επισκόπου. Σήμερα διασώζονται τα ερείπια της παλαιάς επισκοπικής πεντάκλιτης Βασιλικής, όπου πλησίον της σήμερα λειτουργεί Γυναικείο Ησυχαστήριο , με πέντε μοναχές , και μικρό ιατρείο για τους Βεδουΐνους της περιοχής.
Το Ησυχαστήριο ευρίσκεται μέσα σε ένα ευφορότατο κήπο, όπου και ο Ναός του Προφήτου Μωυσέως , που είναι ο μοναδικός στον κόσμο Ναός , αφιερωμένος στον Προφήτη Μωϋσή .
Στον ίδιο χώρο υπάρχουν τα Παρεκκλήσια της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού , των Αναργύρων .
Μια από τις αδελφές μας μίλησε για την ιστορία του μοναστηριού , και συνεχίσαμε το ταξίδι μας για τον τελικό προορισμό στης σημερινής μας διαδρομής .
Ήταν ήδη τρεις το απόγευμα , και έπρεπε να φτάσουμε στην Αγία Αικατερίνα , μέχρι τις τέσσερεις , για να ακολουθήσουμε το τυπικό του Μοναστηριού και να προλάβουμε τον εσπερινό , που ήταν στις τέσσερεις .
Η μία ώρα δρόμου που μας απέμενε , δεν ήταν τίποτα , μπροστά στην ολοήμερη , κουραστική μας διαδρομή , από το Κάϊρο μέχρι την Όαση της Φαράν .
( συνεχίζεται ... )
Μέρος 5
Σάββατο , 17 Απριλίου 2010
......
Το τελευταίο μέρος της διαδρομής μας προς την Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά δεν ήταν πολύ δύσκολο .
Μετά από τον σταθμό μας στην φιλόξενη Μονή της Φαράν , πήραμε δυνάμεις , και έτσι , σε μιά ώρα φτάσαμε στην Μονή της Αγίας Αικατερίνης , λιγάκι προτού ξεκινήσει ο εσπερινός .
Δεν αισθανόμαστε την κούραση της ημέρας , διψούσαμε για πνευματική ξεκούραση , και αυτό αναζητήσαμε , μέσα στο μοναστήρι .
Προχωρήσαμε κατ΄ ευθείαν στον Ναό . . .
.
Η σιωπή , το μισοσκόταδο , τα αναμμένα κεριά ,
οι γλυκειές ψαλμωδιές των Σιναϊτών Μοναχών ,που έψελναν χαμηλόφωνα ,
άπλωναν στον Ιερό τούτο χώρο μια κατάνυξη και μια γλυκειά ευωδία .
Ήταν μια ατμόσφαιρα μοναδική και ανεπανάληπτη .
Ήταν μια γλυκειά ευωδία Θείας Χάριτος που πλημμύρισε τις ψυχές μας .
Ήταν μια πρώτη ακτίνα Θείου Φωτός που απλώθηκε στις καρδιές μας .
Δεν ήθελες να τελειώσει με τίποτα εκείνος ο εσπερινός .
Ήθελες ν΄ αφήσεις τη ψυχή σου να ξεχειλίσει από δοξολογία και ευχαριστία
προς Τον Κύριο , και να απορροφήσει όσο περισσότερη από αυτή τη γλύκα
της Θείας και Ουράνιας παρουσίας σου χάριζε αυτός ο κατανυκτικός εσπερινός .
.
Και τα Θεία Δώρα δεν τελειώνουν με το τέλος του εσπερινού .
Θεία Τροφή , το κύρηγμα του γέροντα Παύλου που ακολούθησε .
Στην συνέχεια , άλλο ένα Δώρο για τις ψυχές μας .
Μεγάλη ευλογία,η προσκύνηση των Αγίων Λειψάνων της Αγίας Αικατερίνας .
Της Αγίας Χειρός Της και Της Αγίας Κάρας Της .
Και ταυτόχρονα , ένας μοναχός έδωσε σε όλους μας από ένα δακτυλίδι της Αγίας Αικατερίνας, που συμβολίζει το δακτυλίδι που φόρεσε σε αυτήν ο Άγγελος .
.
Περνόντας από ένα στενό διάδρομο αριστερά από Το Ιερό Βήμα ,
βγήκαμε πίσω από το Ναό , ακριβώς εκεί όπου βρίσκεται η Αγία Βάτος .
Και πάλιν εδώ ήρθε ο γέροντας Παύλος και μας μίλησε για την Αγία Βάτο .
Η Αγία και Φλεγόμενη Βάτος, από την οποία ο Μωυσής έλαβε τις δέκα εντολές, και η οποία είναι περικλεισμένη μέσα στα τείχη της μονής, δεν μπορεί να μεταφυτευτεί σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του Σινά. Όλες οι προσπάθειες για να την μετακινήσουν σε άλλες περιοχές που έχουν αποτύχει. Και η Φλεγόμενη Βάτος έχει ακόμη μια θαυματουργή διεκδίκηση που συνδέεται με αυτήν. Η πηγή που αναβλύζει στη βάση της Βάτου θεωρείται ότι εγγυάται την συζυγική ευτυχία για όποιον πιει από αυτή.
Επίσης η Αγία Βάτος , που ένώ φλεγόταν , δεν καιγόταν στην ουσία ,
ταυτίζεται με την Αειπαρθενία της Θεοτόκου ,
η οποία παρόλο ότι δέχθηκε στα σπλάχνα της Τον Υιό Του Θεού , εντούτοις έμεινε
Αειπάρθενος και μετά την γέννηση Του Ιησού , και εις τους Αιώνες .
.
.
Ακολόυθως πήγαμε και είδαμε την βιβλιοθήκη της Μονής ,
η οποία περιέχει γύρω στους 3.500 σπουδαίους χειρογράφους κώδικες, παπύρινους, περγαμηνούς και χαρτώους, που διαιρούνται σε δέκα συλλογές, σύμφωνα με την γλώσσα στην οποία είναι γραμμένοι .
Η βιβλιοθήκη θεωρείται η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη με ελληνικά χειρόγραφα στον κόσμο μετά από εκείνη του Βατικανού !
.
.
( συνεχίζεται ... )
Μέρος 6
Σάββατο , 17 Απριλίου 2010
Μετά από το νόστιμο δείπνο που μας προσφέρθηκε από τη Μονή ,
θα επιχειρούσαμε την ανάβαση στην Αγία Κορυφή .
Η Αγία Κορυφή ή το Όρος του Μωυσέως , είναι ο ιερός τόπος όπου ο Μωυσής έλαβε από τον Θεό τις Δέκα Εντολές και συνομίλησε επανειλημμένα με Αυτόν.
Έχει ύψος 2.240 μέτρων και απέχει από τη Μονή τρισίμισι ώρες περίπου με τα πόδια.
Η προσέγγιση στο χώρο γίνεται ως ένα σημείο και με καμήλες τις οποίες οδηγούν Βεδουίνοι. Υπάρχουν δύο δρόμοι προς την Αγία Κορυφή. Ο παραδοσιακός αποτελείται από 3.750 περίπου πέτρινα σκαλοπάτια. Ο άλλος είναι πιο ομαλός, αυτόν τον οποίον ακολουθήσαμε, ο οποίος στο τελευταίο μέρος του ,για την Αγία Κορυφή έχει 750 πέτρινα σκαλοπάτια.
Συνήθως η ανάβαση στην Αγία Κορυφή γίνεται κατά τις πρώτες πρωινές ώρες, προ της Ανατολής του Ηλίου, ώστε οι προσκυνητές να βλέπουν την υπέροχη θέα της Ανατολής.
Η ιστορία της Αγίας Κορυφής και η ευλάβεια των προσκυνητών ανά τους αιώνες αποτυπώνεται στο Παρεκκλήσιο της Αγίας Τριάδος όπου βρίσκεται στην Αγία Κορυφή .
.
Εμείς όμως ξεκινήσαμε την ανάβασή μας , γύρω στις 8.30 μμ , γιατί θέλαμε να προλάβουμε και την Θεία Λειτουργία το πρωί στη Μονή .
Το σκοτάδι ήταν πολύ πυκνό . Πήραμε τα φανάρια μας , και με την συνοδεία ενόε Βεδουίνου , για να μας δείχνει το δρόμο ξεκινήσαμε .
Η οδοιπορία δεν ήταν και τόσο εύκολη . Υπήρχαν πολλές μεγάλες πέτρες , και έπρεπε να ήμαστε πολύ προσεκτικοί . Στην μισή ώρα χρειάστηε να σταματήσουμε να ξεκουραστούμε λιγάκι . Ήδη το μονοπάτι είχε αρχίσει να γίνεται ανηφορικό και πιο κακοτράχαλο .
Ξεκουραστήκαμε με μερικούς ψαλμούς και λίγη προσευχή , και ξαναξεκινήσαμε την ανάβαση.
Ήδη , πολλοί από τους οδοιπόρους προχώρησαν αρκετά πιο μπροστά από μας ,
και βλέπαμε το φως των φαναριών τους που ανηφόριζε κι΄ αυτό πάνω στο βουνό .
.
Καθώς προχωρήσαμε ακόμα λίγο είδαμε σε ένα βουνό στα αριστερά μας ένα φως .
Ο Βεδουϊνος που μας συνόδευε , ο οποίος ήξερα αρκετά καλά αγγλικά ,
μας εξήγησε ότι εκεί ήταν μια σκήτη στην οποία ασκήτευε για περισσότερα από 17 χρόνια,
ένας γέροντας από τη Μονή της Αγίας Αικατερίνας , ο γέροντας Μωϋσής .
Στον οποίο πέρνουν τροφή μια φορά τη βδομάδα περίπου , οι Βεδουϊνοι ,
και ο ίδιος δεν κατεβαίνει σχεδόν καθόλου κάτω στο μοναστήρι .
.
Μας είπε επίσης ότι η Σκήτη αυτή , ήταν η Σκήτη στην οποία ασκήτεψε
ο γέροντας Παϊσιος όταν ήταν στο Σινά .
Καθήσαμε λίγο εκεί , κοιτάζοντας εκείνο το γλυκό φως πάνω στο βουνό ,
σκεφτόμενοι όλοι μας , πόσες προσευχές κατευθήνθηκαν προς Τον Ουρανό
σ΄ εκείνο το μέρος , τόσα χρόνια , τόσα βράδια . . .
Το νοιώσαμε σαν μια άσβεστη φλόγα προσευχής για όλους μας .
Σιωπήσαμε για λίγο , και κάναμε όλοι μας τη δική μας προσευχή ,
σ΄ αυτόν τον Άγιο χώρο ,που ήταν τόσο έντονη η παρουσία Του Θεού γύρω .
.
Αφού προχωρήσαμε ακόμα λίγο , είδαμε ότι οι δυνάμεις μας και οι αντοχές μας δεν μας βοηθούσαν για την ανάβαση .
Αποφασίσαμε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής , προς το μοναστήρι .
Η πρώτη ομάδα των οδοιπόρων συνέχισε , εμείς επιστρέψαμε .
Ήταν πραγματικά μια όμορφη , γλυκειά εμπειρία , που άφησε
αξέχαστες και μοναδικές στιγμές στις ψυχές όλων μας .
Οι οδοιπόροι που κατάφεραν και έφτασαν στην Αγία κορυφή ,
επέστρεψαν πίσω στο Μοναστήρι , γύρω στις τρεις τα ξημερώματα ,
και οι εμπειρίες τους ήταν μοναδικές !
.
.
( συνεχίζεται ...)
Μέρος 7
Κυριακή , 18 Απριλίου 2010
......
Το βράδυ πέρασε ήσυχα και γαλήνια μέσα στο Μοναστήρι .
Άλλες σκέψεις δεν μας επισκέφθηκαν τούτο το βράδυ .
Μονάχα η παρουσία Του Θεού ήταν αρκετά για να χαρίσουν ανάπαυση και ειρήνη στη ψυχή μας .
Νωρίς το πρωί , προτού ακόμα χαράξει το φως ,
μια αόρατη δύναμη μας έλκυσε , και αφού ετοιμαστήκαμε , πήγαμε στον Ναό , όπου ήδη ο Όρθρος είχε κιόλας αρχίσει .
.
Το λιγοστό φως των καντυλιών και των κεριών ,
οι χαμηλόφωνες και γλυκύτατες ψαλμωδίες των Σιναϊτών Μοναχών ,
γέμιζαν τον Ναό με κατάνυξη και δέος ,
και ωθούσαν την κάθε ψυχή στο ξεκίνημα της δικής της προσευχής ,
της δικής της ακατάπαυστης ευχαριστίας και δοξολογίας προς
Τον Ουράνιο Θεό Πατέρα , προς Της Παναγία Μητέρα όλων μας ,
προς Την Αγία Νύμφη Του Χριστού Αικατερίνα .
Δεν υπήρχε περίπτωση να μην ξεχειλίσει η ψυχή από μιαν ανέκφραστη
Ουράνια χαρά , που ήταν το απόσταγμα Της Θείας Χάριτος που έπλεε
πλουσιοπάροχα μέσα στο πάνσεμνο Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνας .
.
Με μια μοναδική Αναστάσιμη χαρά στο πρόσωπό του ,
ο Αρχιεπίσκοπος Σινά , Φαράν και Ραϊθώ , κ. Δαμιανός ,
μας κάλεσε όλους στην Αγάπη Του Χριστού , στην συγχώρεση , στην ενότητα ,
όχι στην κατάκριση , όχι στην καταλαλιά , όχι στην αμαρτία .
Με δέος , σιωπή , συγκίνηση και κατάνυξη παρακολουθήσαμε τον κάθε του λόγο ,
παρακολουθήσαμε την Μοναδική τούτη Θεία Λειτουργία ,
με το Πανάκριβο Δώρο για όλους όσους κοινωνήσαμε . . .
Το Θείο Μάννα Τ΄ Ουρανού , Την Θεία Κοινωνία ,
να τρέφει και να ξεδιψά για ακόμη μια φορά τις πεινασμένες
και διψασμένες μας ψυχές και υπάρξεις .
Ίσως απ΄ όλα ήταν τον πιο Μοναδικό και το πιο πανάκριβο
απ΄ όλα τα Δώρα που πήραμε απ΄ αυτό το προσκύνημα .
.
Τέλειωσε η Θεία Λειτουργία , και δεν θέλαμε να φύγουμε απ΄ Τον Ναό .
Εκείνη η κατάνυξη που γέμισε τις ψυχές μας τούτο το πρωινό ,
έτρεφε κάθε μας ανάγκη , και ό,τιδήποτε άλλο δεν μας ήταν απαραίτητο
αυτή τη στιγμή .
Μονάχα τη Χάρη να τα κρατήσουμε όλα αυτά που πήραμε .
Τα Άγια τούτα Θεία Δώρα , που τόσο πλουσιοπάροχα ο Κύριος , μας χάρισε .
.
Γλυκειά ευγνωμοσύνη , ευχαριστία και δοξολογία ανάβλυζαν από τις ψυχές μας
προς τα Ουράνια .
.
Πήραμε Το Αντίδωρο και την Ευλογία του γέροντα και Αρχιεπισκόπου Δαμιανού ,
και αναχωρήσαμε από αυτό το πανέμορφο πνευματικό περιβόλι της Ερήμου Του Σινά ,
προς τον τελευταίο προορισμό της εκδρομής μας , άλλη μια γλυκειά Όαση της Ερήμου ,
μα και της ψυχής μας , το Μοναστήρι Του Αγίου Γεωργίου Ραϊθώ .
.
.
( συνεχίζεται ... )
Μέρος 8
Κυριακή , 18 Απριλίου 2010
.
Αφήσαμε πίσω μας την Πνευματική Όαση της Ερήμου του Σινά , την Μονή της Αγίας Αικατερίνας ,και κατηφορίσαμε ακολουθώντας μιαν άλλη απέραντη έρημο , περνόντας μέσα από τα μικρά φτωχοχωριουδάκια των Βεδουϊνων ,
προς την ιστορική παραθαλάσσια πόλη της Ραϊθώ , περιοχή δίπλα από την Ερυθρά Θάλασσας , με το ιστορικό Σιναϊτικο Μετόχι,του Αγίου Γεωργίου Ραϊθώ , με λιγοστούς Μοναχούς , που φυλάγουν κι΄ αυτοί ,άσβεστη την φλόγα της Ορθόδοξης πίστης μας σε μια Μουσουλμανική χώρα .
.
.
Η Ραϊθώ είναι παλιό λιμάνι των Φοινίκων στην Ερυθρά Θάλασσα.
Στην γλώσσα τους σημαίνει " Τόπος Καρπών " λόγω των πολλών φοινικόδενδρων.
Σήμερα είναι η πρωτεύουσα του Νοτίου Σινά στην οποία κατοικεί και μικρό ποίμνιο Ελληνοορθόδοξων Χριστιανών που ανήκουν πνευματικά στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Σινά.
Πρόκειται για το μέρος όπου ο Μωυσής με τους Ισραηλίτες βρήκαν τα εβδομήκοντα στελέχη των Φοινίκων και τις Δώδεκα Πηγές. Από τον 4ο αιώνα η πόλη έγινε Χριστιανική.
Εδώ ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακας , έγραψε στο Σπήλαιο του , το γνωστό βιβλίο της Κλίμακος μετά από προτροπή του Ηγουμένου .
Στην Μονή , φυλάγεται άφθαρτο Το Άγιο Σκήνωμα Του Αγίου Γρηγορίου του Σιναϊτη .
.
Σήμερα υπάρχουν τα ερείπια της Μονής που έκτισε εδώ ο Ιουστινιανός, της περίφημης Λαύρας της Ραϊθώ.
Στη Λαύρα της Ραϊθώ γύρω στο 373 μ.Χ. σφαγιάσθηκαν από τους Βλέμμυες 40 Μοναχοί εκ των οποίων γνωρίζουμε τα ονόματα μόνον των επτά.
Στη θέση που συνάντησαν οι Ισραηλίτες και ο Μωυσής τα στελέχη των εβδομήκοντα φοινίκων και τις Πηγές , σήμερα υπάρχει ανακαινισμένο Κάθισμα και κήπος με φοινικόδενδρα.
Στα Δυτικά παράλια της ίδιας περιοχής υπάρχουν μερικά παλαιά ασκητήρια που φέρουν έντονα τα σημάδια του χρόνου.
.
Με μια ορθάνοικτη αγκαλιά , κι΄ ένα ολόχαρο " Χριστός Ανέστη " , μας υποδέχθηκε γύρω στο μεσημέρι , στην Μονή , ο γέροντας Αρσένιος , ο οποίος μ΄ ένα χαρούμενο και φιλόξενο τρόπο μας αγκάλιασε με την αγάπη και την καλοσύνη του .
Θέρμανε κι΄ αυτός τις ψυχές μας με τα λόγια του , και τις δυο συγκινητικές Ιστορίες απ΄ το Σιναϊτικο Συναξάρι που τόσο παραστατικά μας διηγήθηκε .
.
Ακολούθως , με βαθιά συγκίνηση και δέος προσκυνήσαμε το πάνσεμνο και άφθαρτο σκήνωμα του Αγίου Γρηγορίου του Σιναϊτη , κτήτορα της Μονής , που βρίσκεται σε ξεχωριστό παρεκκλησάκι εφαπτόμενο με τον Ναό του Αγίου Γεωργίου .
.
Δεν ήθελες τίποτε άλλο εκείνη την ώρα , παρά από το να κλίνεις τα γόνατα της ψυχής και του σώματός ενώπιων του Αγίου , ενώπιων αυτού του θαύματος που αντίκρυζες μπροστά σου , και να πεις δυο λόγια προσευχής , για σένα και για όλο τον κόσμο , και να πεις ένα μεγάλο ευχαριστώ , Στον Πλάστη και Δημιουργό σου , που γίνεται καθημερινός Δωρεοδότης τόσων Μεγάλων και θαυμαστών γεγονότων !
.
Ακολούθως , η Σιναϊτικη κι΄ εδώ φιλοξενία δεν έχει τέλος .
Ο γέροντας παράθεσε σε όλους μας , το νοστιμότατο γεύμα που ετοίμασαν ,
ειδικά για μας , εδώ στην τραπεζαρία του Μοναστηριού .
Τα πάντα ήταν ευλογημένα και όμορφα !
Ο χώρος , η όλη ατμόσφαιρα , το νερό , το φαγητό , τα πάντα .
Δεν μας έκανε καρδιά να φύγουμε ούτε από αυτό το Άγιο Μέρος .
Ίσως γιατί γνωρίζαμε ότι ήταν ο επίλογος του προσκυνήματός μας ,
και δεν θέλαμε να τελειώσει αυτό το πνευματικό κεφάλαιο που ζήσαμε
όλοι μας αυτές τις τέσσερεις μέρες .
.
( συνεχίζεται ... )
Μέρος 9
......
Το βράδυ πέρασε ήσυχα και γαλήνια μέσα στο Μοναστήρι .
Άλλες σκέψεις δεν μας επισκέφθηκαν τούτο το βράδυ .
Μονάχα η παρουσία Του Θεού ήταν αρκετά για να χαρίσουν ανάπαυση και ειρήνη στη ψυχή μας .
Νωρίς το πρωί , προτού ακόμα χαράξει το φως ,
μια αόρατη δύναμη μας έλκυσε , και αφού ετοιμαστήκαμε , πήγαμε στον Ναό , όπου ήδη ο Όρθρος είχε κιόλας αρχίσει .
.
Το λιγοστό φως των καντυλιών και των κεριών ,
οι χαμηλόφωνες και γλυκύτατες ψαλμωδίες των Σιναϊτών Μοναχών ,
γέμιζαν τον Ναό με κατάνυξη και δέος ,
και ωθούσαν την κάθε ψυχή στο ξεκίνημα της δικής της προσευχής ,
της δικής της ακατάπαυστης ευχαριστίας και δοξολογίας προς
Τον Ουράνιο Θεό Πατέρα , προς Της Παναγία Μητέρα όλων μας ,
προς Την Αγία Νύμφη Του Χριστού Αικατερίνα .
Δεν υπήρχε περίπτωση να μην ξεχειλίσει η ψυχή από μιαν ανέκφραστη
Ουράνια χαρά , που ήταν το απόσταγμα Της Θείας Χάριτος που έπλεε
πλουσιοπάροχα μέσα στο πάνσεμνο Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνας .
.
Με μια μοναδική Αναστάσιμη χαρά στο πρόσωπό του ,
ο Αρχιεπίσκοπος Σινά , Φαράν και Ραϊθώ , κ. Δαμιανός ,
μας κάλεσε όλους στην Αγάπη Του Χριστού , στην συγχώρεση , στην ενότητα ,
όχι στην κατάκριση , όχι στην καταλαλιά , όχι στην αμαρτία .
Με δέος , σιωπή , συγκίνηση και κατάνυξη παρακολουθήσαμε τον κάθε του λόγο ,
παρακολουθήσαμε την Μοναδική τούτη Θεία Λειτουργία ,
με το Πανάκριβο Δώρο για όλους όσους κοινωνήσαμε . . .
Το Θείο Μάννα Τ΄ Ουρανού , Την Θεία Κοινωνία ,
να τρέφει και να ξεδιψά για ακόμη μια φορά τις πεινασμένες
και διψασμένες μας ψυχές και υπάρξεις .
Ίσως απ΄ όλα ήταν τον πιο Μοναδικό και το πιο πανάκριβο
απ΄ όλα τα Δώρα που πήραμε απ΄ αυτό το προσκύνημα .
.
Τέλειωσε η Θεία Λειτουργία , και δεν θέλαμε να φύγουμε απ΄ Τον Ναό .
Εκείνη η κατάνυξη που γέμισε τις ψυχές μας τούτο το πρωινό ,
έτρεφε κάθε μας ανάγκη , και ό,τιδήποτε άλλο δεν μας ήταν απαραίτητο
αυτή τη στιγμή .
Μονάχα τη Χάρη να τα κρατήσουμε όλα αυτά που πήραμε .
Τα Άγια τούτα Θεία Δώρα , που τόσο πλουσιοπάροχα ο Κύριος , μας χάρισε .
.
Γλυκειά ευγνωμοσύνη , ευχαριστία και δοξολογία ανάβλυζαν από τις ψυχές μας
προς τα Ουράνια .
.
Πήραμε Το Αντίδωρο και την Ευλογία του γέροντα και Αρχιεπισκόπου Δαμιανού ,
και αναχωρήσαμε από αυτό το πανέμορφο πνευματικό περιβόλι της Ερήμου Του Σινά ,
προς τον τελευταίο προορισμό της εκδρομής μας , άλλη μια γλυκειά Όαση της Ερήμου ,
μα και της ψυχής μας , το Μοναστήρι Του Αγίου Γεωργίου Ραϊθώ .
.
.
( συνεχίζεται ... )
Μέρος 8
Κυριακή , 18 Απριλίου 2010
.
Αφήσαμε πίσω μας την Πνευματική Όαση της Ερήμου του Σινά , την Μονή της Αγίας Αικατερίνας ,και κατηφορίσαμε ακολουθώντας μιαν άλλη απέραντη έρημο , περνόντας μέσα από τα μικρά φτωχοχωριουδάκια των Βεδουϊνων ,
προς την ιστορική παραθαλάσσια πόλη της Ραϊθώ , περιοχή δίπλα από την Ερυθρά Θάλασσας , με το ιστορικό Σιναϊτικο Μετόχι,του Αγίου Γεωργίου Ραϊθώ , με λιγοστούς Μοναχούς , που φυλάγουν κι΄ αυτοί ,άσβεστη την φλόγα της Ορθόδοξης πίστης μας σε μια Μουσουλμανική χώρα .
.
.
Η Ραϊθώ είναι παλιό λιμάνι των Φοινίκων στην Ερυθρά Θάλασσα.
Στην γλώσσα τους σημαίνει " Τόπος Καρπών " λόγω των πολλών φοινικόδενδρων.
Σήμερα είναι η πρωτεύουσα του Νοτίου Σινά στην οποία κατοικεί και μικρό ποίμνιο Ελληνοορθόδοξων Χριστιανών που ανήκουν πνευματικά στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Σινά.
Πρόκειται για το μέρος όπου ο Μωυσής με τους Ισραηλίτες βρήκαν τα εβδομήκοντα στελέχη των Φοινίκων και τις Δώδεκα Πηγές. Από τον 4ο αιώνα η πόλη έγινε Χριστιανική.
Εδώ ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακας , έγραψε στο Σπήλαιο του , το γνωστό βιβλίο της Κλίμακος μετά από προτροπή του Ηγουμένου .
Στην Μονή , φυλάγεται άφθαρτο Το Άγιο Σκήνωμα Του Αγίου Γρηγορίου του Σιναϊτη .
.
Σήμερα υπάρχουν τα ερείπια της Μονής που έκτισε εδώ ο Ιουστινιανός, της περίφημης Λαύρας της Ραϊθώ.
Στη Λαύρα της Ραϊθώ γύρω στο 373 μ.Χ. σφαγιάσθηκαν από τους Βλέμμυες 40 Μοναχοί εκ των οποίων γνωρίζουμε τα ονόματα μόνον των επτά.
Στη θέση που συνάντησαν οι Ισραηλίτες και ο Μωυσής τα στελέχη των εβδομήκοντα φοινίκων και τις Πηγές , σήμερα υπάρχει ανακαινισμένο Κάθισμα και κήπος με φοινικόδενδρα.
Στα Δυτικά παράλια της ίδιας περιοχής υπάρχουν μερικά παλαιά ασκητήρια που φέρουν έντονα τα σημάδια του χρόνου.
.
Με μια ορθάνοικτη αγκαλιά , κι΄ ένα ολόχαρο " Χριστός Ανέστη " , μας υποδέχθηκε γύρω στο μεσημέρι , στην Μονή , ο γέροντας Αρσένιος , ο οποίος μ΄ ένα χαρούμενο και φιλόξενο τρόπο μας αγκάλιασε με την αγάπη και την καλοσύνη του .
Θέρμανε κι΄ αυτός τις ψυχές μας με τα λόγια του , και τις δυο συγκινητικές Ιστορίες απ΄ το Σιναϊτικο Συναξάρι που τόσο παραστατικά μας διηγήθηκε .
.
Ακολούθως , με βαθιά συγκίνηση και δέος προσκυνήσαμε το πάνσεμνο και άφθαρτο σκήνωμα του Αγίου Γρηγορίου του Σιναϊτη , κτήτορα της Μονής , που βρίσκεται σε ξεχωριστό παρεκκλησάκι εφαπτόμενο με τον Ναό του Αγίου Γεωργίου .
.
Δεν ήθελες τίποτε άλλο εκείνη την ώρα , παρά από το να κλίνεις τα γόνατα της ψυχής και του σώματός ενώπιων του Αγίου , ενώπιων αυτού του θαύματος που αντίκρυζες μπροστά σου , και να πεις δυο λόγια προσευχής , για σένα και για όλο τον κόσμο , και να πεις ένα μεγάλο ευχαριστώ , Στον Πλάστη και Δημιουργό σου , που γίνεται καθημερινός Δωρεοδότης τόσων Μεγάλων και θαυμαστών γεγονότων !
.
Ακολούθως , η Σιναϊτικη κι΄ εδώ φιλοξενία δεν έχει τέλος .
Ο γέροντας παράθεσε σε όλους μας , το νοστιμότατο γεύμα που ετοίμασαν ,
ειδικά για μας , εδώ στην τραπεζαρία του Μοναστηριού .
Τα πάντα ήταν ευλογημένα και όμορφα !
Ο χώρος , η όλη ατμόσφαιρα , το νερό , το φαγητό , τα πάντα .
Δεν μας έκανε καρδιά να φύγουμε ούτε από αυτό το Άγιο Μέρος .
Ίσως γιατί γνωρίζαμε ότι ήταν ο επίλογος του προσκυνήματός μας ,
και δεν θέλαμε να τελειώσει αυτό το πνευματικό κεφάλαιο που ζήσαμε
όλοι μας αυτές τις τέσσερεις μέρες .
.
( συνεχίζεται ... )
Μέρος 9
Κυριακή , 18 Απριλίου 2010
.....
Στην συνέχεια , με το καλάθι της ψυχής γεμάτο πλούσια πνευματικά δώρα ,πήραμε το δρόμο της επιστροφής μας προς το αεροδρόμιο του Καϊρου ,
για την αναχώρησή μας προς την Κύπρο , διά μέσου και πάλιν της θαυμαστής Διόρυγας του Σουέζ , και διά μέσου των απέραντων εκτάσεων της άγονης ερήμου , της Χερσονήσου του Σινά και της Αιγύπτου .
Οι εντυπώσεις μας από αυτό το προσκύνημα , απίστευτα Μοναδικές και αξέχαστες.
Τα πνευματικά οφέλη που αποκομίσαμε πλούσια και Μοναδικά !
Είχαμε τέσσερεις μέρες πνευματικής ευφορίας , και πνευματικής ανασυγκρότησης .
.
Ο Κύριος , ήταν για ακόμη μια φορά πολύ γενναιόδωρος μαζί μας ,
Τον Οποίο εκ βάθους καρδίας θερμά ευχαριστούμε και αδιάλειπτα δοξολογούμε .
Θάταν παράλειψή μας όμως ,να μην ευχαριστήσουμε και όσους άλλους συνέτειναν ,στην ολοκλήρωση και επιτυχία αυτού του προσκυνήματος , της όμορφης εκδρομής .
Τον Πάτερ Κωσταντίνο και την πρεσβυτέρα Δέσποινα που μας συνόδευσαν ,
και με τις γνώσεις τους συνέτειναν και στη δική μας επιμόρφωση ,
κατά την διάρκεια των μακρυνών μας διαδρομών με το λεωφορείο .
.
Την πρόεδρο του Χριστιανικού συνδέσμου , κυρία Ειρήνη , που ήταν και αυτή μαζί μας ,όλους τους συνταξιδιώτες μας , και τους καινούργους φίλους που γνωρίσαμε,και κυρίως τον κύριο Χρίστο Στυλιανού ,
και το " Theotokos Travel " , για την άψογη διοργάνωση της εκδρομής ,
και που με πολλή υπομονή , μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια ,
και που μέχρι και την τελευταία στιγμή , ήταν μαζί με όλους μας ,
και με προθυμία μας βοήθησε σε ότι τον χρειαστήκαμε ,
ολοκληρώνοντας έτσι το ταξίδι μας με επιτυχία .
Ένα μεγάλο " Ευχαριστώ " , σε όλους σας .
Ο Θεός να σας ανταμείβει με πλούσια πνευματικά αγαθά και Θεία Δώρα ,
και να χαρίζει σε όλους τέτοιες πνευματικές ευκαιρείες πνευματικής οικοδομής .
.
( Σημειώσεις από το προσωπικό μου ημερολόγιο ,
.....
Στην συνέχεια , με το καλάθι της ψυχής γεμάτο πλούσια πνευματικά δώρα ,πήραμε το δρόμο της επιστροφής μας προς το αεροδρόμιο του Καϊρου ,
για την αναχώρησή μας προς την Κύπρο , διά μέσου και πάλιν της θαυμαστής Διόρυγας του Σουέζ , και διά μέσου των απέραντων εκτάσεων της άγονης ερήμου , της Χερσονήσου του Σινά και της Αιγύπτου .
Οι εντυπώσεις μας από αυτό το προσκύνημα , απίστευτα Μοναδικές και αξέχαστες.
Τα πνευματικά οφέλη που αποκομίσαμε πλούσια και Μοναδικά !
Είχαμε τέσσερεις μέρες πνευματικής ευφορίας , και πνευματικής ανασυγκρότησης .
.
Ο Κύριος , ήταν για ακόμη μια φορά πολύ γενναιόδωρος μαζί μας ,
Τον Οποίο εκ βάθους καρδίας θερμά ευχαριστούμε και αδιάλειπτα δοξολογούμε .
Θάταν παράλειψή μας όμως ,να μην ευχαριστήσουμε και όσους άλλους συνέτειναν ,στην ολοκλήρωση και επιτυχία αυτού του προσκυνήματος , της όμορφης εκδρομής .
Τον Πάτερ Κωσταντίνο και την πρεσβυτέρα Δέσποινα που μας συνόδευσαν ,
και με τις γνώσεις τους συνέτειναν και στη δική μας επιμόρφωση ,
κατά την διάρκεια των μακρυνών μας διαδρομών με το λεωφορείο .
.
Την πρόεδρο του Χριστιανικού συνδέσμου , κυρία Ειρήνη , που ήταν και αυτή μαζί μας ,όλους τους συνταξιδιώτες μας , και τους καινούργους φίλους που γνωρίσαμε,και κυρίως τον κύριο Χρίστο Στυλιανού ,
και το " Theotokos Travel " , για την άψογη διοργάνωση της εκδρομής ,
και που με πολλή υπομονή , μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια ,
και που μέχρι και την τελευταία στιγμή , ήταν μαζί με όλους μας ,
και με προθυμία μας βοήθησε σε ότι τον χρειαστήκαμε ,
ολοκληρώνοντας έτσι το ταξίδι μας με επιτυχία .
Ένα μεγάλο " Ευχαριστώ " , σε όλους σας .
Ο Θεός να σας ανταμείβει με πλούσια πνευματικά αγαθά και Θεία Δώρα ,
και να χαρίζει σε όλους τέτοιες πνευματικές ευκαιρείες πνευματικής οικοδομής .
.
( Σημειώσεις από το προσωπικό μου ημερολόγιο ,
Αργυρούλα Γεωργίου )
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου