.
.
.
Είναι απ΄ αυτές τις στιγμές , που σε κάνουν να γίνεσαι κι΄ εσύ παιδί , με τα παιδιά .Είναι απ΄ αυτές τις στιγμές που σε γεμίζουν με χαρά , που σε κάνουν να δραπετεύεις για λίγο απ΄ το άγχος και την πίεση της καθημερινότητας , και να σε οδηγούν να θαυμάζεις για λίγο τον όμορφο , αγνό , μοναδικό κόσμο των παιδιών .Είναι απ΄ αυτές τις στιγμές που ταξιδεύεις με το μυαλό σου πολλά χρόνια πίσω , και αναπολείς τα δικά σου παιδικά χρόνια , τις δικές σου αμέριμνες μέρες , τότε που ήσουν κι΄ εσύ παιδί , και τα χρόνια των μεγάλων σου φαίνονταν τόσο μακρινά ....Ήταν όμως τόσο κοντινά , και τώρα μεγαλώνουμε τα δικά μας παιδιά , και αυτό που μας έχει απομείνει από το παρελθόν είναι κάποιες όμορφες , γλυκειές αναμνήσεις .Αυτές οι σκέψεις τριγύριζαν σήμερα μες το μυαλό μου , όταν έβλεπα όλα τα ξέγνοιαστα προσωπάκια των των παιδιών , στην εκδρομούλα που πήγαμε με την ομάδα του κατηχητικού μας .Ήταν μια όμορφη , ξεκούραστη μέρα .Ξεφύγαμε λίγο από τα καθημερινά μας τρεχάματα ,και έστω και για λίγο γίναμε κι΄ εμείς παιδιά για λίγο !.Εύχομαι στον κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής ,να μην χάσει ποτέ το παιδί που ζει κρυμμένο μέσα του .Είναι μοναδικό !.
.
Διαβάτης
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου