Κοιτάζω την εικόνα της υποδοχής του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, που φέρει τον τίτλο Βαϊοφόρος. Δημιουργώ αμέσως στο μυαλό μου την απλή και ταπεινή κίνηση του Χριστού μέσα στους αιώνες και θυμούμαι τα λόγια του προφήτη Ζαχαρία “ιδού ο Βασιλεύς σου έρχεται”. Έρχεται να ανακαινίσει την ιστορία γι΄ αυτό και βρίσκεται ανάμεσα σε δύο κόσμους. Τον κόσμο που ζει πραγματικά και όχι μόνο χρονικά την μετά Χριστό εποχή και τον κόσμο που ακόμα ψάχνει την αλήθεια αν και ζει στο μετά Χρίστο. Παρόλα αυτά ο Χριστός είναι αυτός που συνδέει τις εποχές προ Χριστού και μετά Χριστό. Είναι αυτός που αλλάζει και νοηματοδοτεί την ιστορία. Μπροστά είναι ο κόσμος που ζει προ Χριστού και τον υποδέχεται “μετά Βαΐων και κλάδων”. Είναι αυτοί που λαχταρούν την αλήθεια και το φως, την σωτηρία και την λύτρωση τους. Πίσω από το Χριστό ακολουθούν οι Απόστολοι αλλά και κάθε άνθρωπος στον οποίο ήδη σημειώθηκε, σημαδεύτηκε το φως του προσώπου Του και η χάρις του Θεού ενεργεί στην καθαρή από τα πάθη καρδιά τους.Μου κάνει όμως εντύπωση το πλήθος των παιδιών στην εικόνα, μα κυρίως η παρουσία ενός παιδιού το οποίο προσπαθεί να αφαιρέσει την εξωτερική ενδυμασία του, ώστε να υποδεχθεί το Χριστό. Ποιο μήνυμα μπορεί να μας δώσει; Ίσως μας εκμυστηρεύεται τον τρόπο που μπορούμε να ζήσουμε κι εμείς στο μετά Χριστό . Ο Χριστός είπε ότι πρέπει να γίνουμε σαν τα παιδιά, διότι “τοιούτων εστί η Βασιλεία των ουρανών”(Μτ 19, 14). Να γίνουμε αγνοί και συγχωρητικοί , χωρίς πονηριές και κακίες. Οι ιστορικές χρονολογίες που ζούμε είναι στο μετά Χριστό. Όμως αν δεν υποδεχθούμε το Χριστό ως Βασιλέα της ψυχής μας, αν δεν εκδυθούμε τον παλαιόν άνθρωπο, αν δεν αφαιρέσουμε ό,τι μας κρατά δέσμιους στα πάθη και στις αμαρτίες και να ενδυθούμε το Χριστό πραγματικά και ουσιαστικά , ζούμε στο προ Χριστού.
Σε ολόκληρη την πατερική παράδοση και διδασκαλία τονίζεται , ότι η μετάνοια δεν εξαντλείται σε ορισμένες αντικειμενικές βελτιώσεις της συμπεριφοράς, ούτε σε τύπους και σχήματα εξωτερικά, αλλά αναφέρεται σε μια βαθύτερη και καθολική αλλαγή, στην ζωή του ανθρώπου. Το νέο φρόνημα, η άλλαγή του νου- μετάνοια – βοηθά στη δυναμική μετάβαση στην εν Χριστώ ζωή. Ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας συνιστά στους Χριστιανούς να μη κρατούν μόνο στα χέρια τους βάϊα, άλλα να κατέχουν και τα βάϊα της ψυχής, που συσχετίζονται με την απέκδυση από την ψυχή της νεκρώσεως του εγωισμού, της φιλαυτίας, της ματαιοδοξίας. Άλλωστε , οι κλάδοι των βαϊων είναι τα χέρια που εκτείνονται προς έλεον και ευσπλαχνίαν. Δείχνουν την ολοκληρωμένη πνευματική εργασία του ανθρώπου που διψά να υποδεχθεί τον νικητή του θανάτου.
Ας βάλουμε στόχο φέτος να ζήσουμε και να βιώσουμε αυτή την ανακαίνιση που φέρνει ο Χριστός με τη θυσία και την Ανάστασή Του, ώστε να συσταυρωθούμε και να συναναστηθούμε από τα πάθη και της αμαρτίες μας. Γιατί μόνο “όσοι εις Χριστό εβαπτίσθητε, Χριστώ ενεδύσασθε”. Μόνο όταν νηπιάζουμε “τη κακία” (Α Κορ. 14, 20) μπορούμε να γίνουμε άνθρωποι της θυσιαστικής αγάπης, να δεχθούμε το Χριστό στη ζωή μας, να αναγεννηθούμε και να ζήσουμε στη μετά Χριστό εποχή, στη Βασιλεία Του.
Δέσποινα Ιωάννου- Βασιλείου- Πρεσβυτέρα – Εκπαιδευτικός – Εκκλησία Κύπρου
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου