Χριστός Ανέστη, Χαρά μου!

Αυτές οι δύο λέξεις , με τις οποίες εγκαρδίως και πατρικώς σας χαιρετώ και σας προσφωνώ, σήμερα που γιορτάζουμε το Πάσχα, αποτελούν την ουσία του Ιερού Ευαγγελίου, την ανακεφαλαίωση του κηρύγματός μας , το θεμέλιο της Εκκλησίας μας , την ακένωτη και διαρκώς βρύουσα ζωτική πηγή της αληθινής και άληκτης χαράς μας .

Γιορτάζουμε τη νέκρωση του θανάτου, που είναι ο έσχατος εχθρός του ανθρώπου και πανηγυρίζουμε την καθαίρεση του Άδου, ο οποίος στενάζει και βοά, γιατί ο Εσταυρωμένος Κύριός μας κατέλυσε το κράτος του και απελευθέρωσε τους απ΄ αιώνος δεσμίους του. Βιώνουμε, ως μέλη της Εκκλησίας μας , η οποία είναι το σώμα του Χριστού, την αρχή της νέας βιοτής μας , που είναι αιώνια, γιατί αναστάς εκ του τάφου ο Λυτρωτής , με το παντοδύναμο χέρι Του, συνανέστησε τον Αδάμ και τους απογόνους του και μας έδωσε την αιώνια ζωή και το μέγα έλεος .Δικαιολογημένα, λοιπόν, πανηγυρίζουμε και ευφραινόμαστε μαζί με τον ουρανό και βροντοφωνάζουμε μετά του Ιερού Χρυσοστόμου: "Μηδείς φοβείσθω θάνατον ηλευθέρωσε γάρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος. Έσβεσεν αυτόν υπ΄αυτού κατεχόμενος…Ανέστη Χριστός και ζωή πολιτεύεται Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς επί μνήματος".

Έγινε ο Αρχηγός της ζωής μας και Σωτήρας μας , πρωτότοκος εκ των νεκρών, και έτσι άνοιξε την οδό της Αναστάσεως για κάθε άνθρωπο. Σκιρτώντες από χαρά, υμνούμε και δοξάζουμε τον αίτιο της γιορτής μας, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, τον υπέρ ημών των αχαρίστων και αγνωμόνων δούλων Του, σαρκωθέντα και παθόντα και ταφέντα και αναστάντα εκ νεκρών. Στεγνώσει ο δι΄ ημάς αποθανών και αυτεξουσίως εγερθείς τους οφθαλμούς μας από του χωρισμού και του θανάτου τα δάκρυα, παύει τους θρήνους μας, γεμίζει με αγαλλίαση την ύπαρξή μας . Κι εμείς οι γηγενείς το όνομά Του ονομάζουμε στο όνομα Του βαπτιζόμαστε, στο όνομά Του κηρύσσουμε μετάνοια, γιατί με το Σταυρό Του χαρίστηκαν οι οφειλές μας κι από τον τάφο Του επήγασε συγγνώμη, στο όνομά Του νικούμε τον υπονομευτή της σωτηρίας και της χαράς μας διάβολο και υπερβαίνουμε τις δυσχέρειες και τα ανιαρά του βίου μας .

Ποθούμε διαρκώς να ζούμε μαζί Του και για χάρη Του. Γι΄ αυτό, προκειμένου να επιτύχουμε το εφετό, ας αγωνιζόμαστε καθημερινά να αφήνουμε τον παλαιό μας άνθρωπο με τις πράξεις και τις επιθυμίες του και να γινόμαστε καινούργιοι.Ας σταυρώνουμε το θέλημά μας για να ακολουθούμε το δικό Του.Ας υποδεχόμαστε αξίως και με πλήρη επίγνωση της αναξιότητός μας το τίμιο Σώμα και το ζωοποιό Αίμα Του, μετέχοντας στο συμπόσιο της πίστεως , στην τράπεζα της Θείας Ευχαριστίας και στον πλούτο της χρηστότητας και δωρεάς Του.

Έτσι η χαρά μας θα είναι μόνιμη και διαρκής και αστράπτουσα.

Θα ζούμε Πάσχα κάθε μέρα.

Δε θα φοβόμαστε το θάνατο.

Θα αγαπούμε τους πάντες και τα πάντα.

Θα πανηγυρίζουμε συνεχώς και θα λέμε όχι μόνο για σαράντα ημέρες , αλλά κάθε ημέρα, σαν τον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, το: Χριστός Ανέστη, Χαρά μου!

O Xαλκίδος Χρυσόστομος