Ν η σ ί μ ο υ . . .

...

Με το σίδερο έκοψαν τη μέρα στα δυο.
.
Με τ' άδικο έκοψαν την Κύπρο στα δυο.
.
Εκείνη δε μίλησε.
.
Έσταξε μόνο καυτές σταγόνες
.
από αίμα σκοτωμένου παλικαριού
.
και κράτησε το κεφάλι στις απαλάμες.
.
Κι ο ήλιος απαράτησε τον ουρανό
.
κι έσκυψε να της δέσει την πληγή
.
μ' ένα γλυκόλαλο τραγούδι
.
που μίλαγε για Λευτεριά.
.
Κι ο Τεύκρος . . .
.
κι ο Κίμωνας . . .
.
κι ο Ευαγόρας . . .
.
σμίξαν τους αιώνες τους
.
μες στα δεμένα φρύδια τους
.
και κάθονται και συλλογιούνται
.
τα περασμένα και τα μελλούμενα.
.
Ανηφορίζουν τη ματιά στον Πενταδάκτυλο
.
και σφίγγουν τη γροθιά. . .
.

Πηγή : http://durabond.ca/gdouridas/stavrou.html

( ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ « ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΟΥ » )

.