Πού είσαι Φως μου

.
«Ποῦ εἶσαι, Φῶς μου ; . . .
Ποῦ εἶσαι, χαρά μου ; . . .
Ἵνα τι ἐγκατέλιπες ἐμέ, καί ὀδυνάται ἡ καρδία μου ;
Ἵνα τι ἐκρύβης ἀπ' ἐμοῦ, καί θλίβεται ἡ ψυχή μου ;
Ὅτε ἦλθες εἰς τήν ψυχήν μου, κατέκαυσας τάς ἁμαρτίας μου .

Ἐλθέ καί νῦν εἰς αὐτήν καί φλέξον ἐκ νέου τάς ἁμαρτίας μου ,αἵτινες Σέ κρύπτουν ἀπ’ ἐμοῦ , ὡς τά νέφη κρύπτουν τόν ἥλιον .
.
.
Ἐλθέ καί χαροποίησόν με διά τῆς ἐλεύσεώς Σου .Ἵνα τί βραδύνεις, Κύριε;
Σύ βλέπεις ὅτι ταλαιπωρεῖται ἡ ψυχή μου ,
καί μετά δακρύων Σέ ἀναζητῶ.
Ποῦ κρύπτεσαι ; . . .Πῶς ἡ ψυχή μου δέν βλέπει ,
Σέ, τόν πανταχοῦ παρόντα ,καί μετά πόνου Σέ ζητῶ ; ... ».΄
.
( Ἅγιος Σιλουανός Ἀθωνίτης )
.