" Χαίροις ὁ ζωηφόρος Σταυρός, τῆς εὐσεβείας τό ἀήττητον τρόπαιον, ἡ θύρα τοῦ Παραδείσου, ὁ τῶν πιστῶν στηριγμός, τό τῆς Ἐκκλησίας περιτείχισμα· δι᾽ οὗ ἐξηφάνισται ἡ φθορά καί κατήργηται καί κατεπόθη τοῦ θανάτου ἡ δύναμις καί ὑψώθημεν ἀπό γῆς πρός οὐράνια. Ὅπλον ἀκαταμάχητον, δαιμόνων ἀντίπαλε, δόξα Μαρτύρων Ὁσίων, ὡς ἀληθῶς ἐγκαλώπισμα, λιμήν σωτηρίας, ὁ δωρούμενος τῷ κόσμῳ τό μέγα ἔλεος "
.
Η Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού αποτελεί έναν σπουδαίο εορτολογικό σταθμό του εκκλησιαστικού έτους. Στις 14 Σεπτεμβρίου σύμπασα η Ορθοδοξία τιμά τον Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως το «καύχημά» Της και η «δόξα» Της.
Ο Τίμιος Σταυρός είναι το αγιώτερο Σημείο και Σύμβολο της Πίστεώς μας. Όλα τα άγια Μυστήρια τελειώνονται με την επίκληση του Αγίου Πνεύματος και την σφραγίδα του Σταυρού: το Βάπτισμα, το Χρίσμα, η Θ.Ευχαριστία.
Οι Ι.Ναοί, τα ιερά σκεύη και άμφια αγιάζονται με τον Τίμιο Σταυρό.
Δεν νοείται λειτουργική πράξη ή σύναξη των πιστών χωρίς την σφραγίδα του Τιμίου Σταυρού.
Ο Σταυρός είναι ο πιστότερος σύντροφος του ορθόδοξου χριστιανού, από τη στιγμή που θα γεννηθούμε μέχρι τον θάνατό μας. Και ο τάφος του Χριστιανού με τον Σταυρό ευλογείται.
Η χάρη και η δύναμη του Τιμίου Σταυρού δεν οφείλεται στο σχήμα του, αλλά στο ότι είναι το όργανο δια του οποίου ο Χριστός έσωσε τον κόσμο. Είναι το θυσιαστήριο στο οποίο προσέφερε τον εαυτό Του για όλο τον κόσμο. Στον Σταυρό απέδειξε με τον πιο πειστικό τρόπο την άπειρη αγάπη του για μας. Στον Σταυρό φανέρωσε ότι αυτός ο κόσμος δεν είναι η τελική πραγματικότητα, αλλά η οδός προς την τελική πραγματικότητα, εάν μέσα σ’αυτόν αγωνισθούμε σταυρικά κατά του εγωϊσμού μας.
Σταυρός δεν είναι μόνο ο τύπος ή το σύμβολο του Χριστού, αλλά είναι ο τρόπος ζωής των χριστιανών(Όποιος δεν σηκώνει τον σταυρό του και δεν με ακολουθεί, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου). Καλούμαστε δηλαδή να σταυρώσουμε τον παλαιό άνθρωπο, το αμαρτωλό Εγώ μας, τα αμαρτωλά και εγωιστικά πάθη, την φιλαυτία.
Ο ίδιος ο Κύριος μας δίδαξε ότι στενή και τεθλιμμένη η οδός του Ευαγγελίου, και ότι η Βασιλεία του Θεού βιάζεται και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν. Χωρίς ¨βία¨ στον εαυτό μας δεν υποχωρεί ο παλαιός άνθρωπος, δεν ξεριζώνονται τα πάθη.
Με την νηστεία, την αγρυπνία, τις γονυκλισίες, την ορθοστασία και όλη την ευλογημένη ορθόδοξο άσκηση χαλιναγωγούνται τα πάθη και ο χριστιανός από σαρκικός γίνεται πνευματικός. Ασκείται να μη προσκολλάται εμπαθώς στους ανθρώπους και στα υλικά αγαθά. Να μη χρησιμοποιεί τον κόσμο καταναλωτικά, αλλά ευχαριστιακά.
Άς προσέξουμε όμως, ότι μερικές φορές, παρά την πίστη μας στον Χριστό, προσπαθούμε ακόμη και τον δρόμο για την βασιλεία του Θεού να τον κάνουμε άνετο! Ο κόσμος με τα αγαθά του και την τεχνική του πρόοδο μας παλάβωσε. Και αν καμιά φορά μιλούν για τον πόνο και τα παθήματα, ξαφνικά το γυρίζουν και λένε: Ο Χριστιανισμός είναι χαρά. Όλα πρέπει να είναι χαρά! Όμως η χαρά δεν έρχεται έτσι. Η χαρά δεν αγοράζεται. Η χαρά του χριστιανού αγοράζεται με τον πόνο και τα παθήματα. Για να σωθεί ο άνθρωπος, ο Κύριός μας ανέβηκε στον Σταυρό. Και πέθανε. Μετά αναστήθηκε. Μετά ήρθε η χαρά. Είναι απαραίτητο να σηκώσουμε όλοι τον σταυρό μας !
Η Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού αποτελεί έναν σπουδαίο εορτολογικό σταθμό του εκκλησιαστικού έτους. Στις 14 Σεπτεμβρίου σύμπασα η Ορθοδοξία τιμά τον Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως το «καύχημά» Της και η «δόξα» Της.
Ο Τίμιος Σταυρός είναι το αγιώτερο Σημείο και Σύμβολο της Πίστεώς μας. Όλα τα άγια Μυστήρια τελειώνονται με την επίκληση του Αγίου Πνεύματος και την σφραγίδα του Σταυρού: το Βάπτισμα, το Χρίσμα, η Θ.Ευχαριστία.
Οι Ι.Ναοί, τα ιερά σκεύη και άμφια αγιάζονται με τον Τίμιο Σταυρό.
Δεν νοείται λειτουργική πράξη ή σύναξη των πιστών χωρίς την σφραγίδα του Τιμίου Σταυρού.
Ο Σταυρός είναι ο πιστότερος σύντροφος του ορθόδοξου χριστιανού, από τη στιγμή που θα γεννηθούμε μέχρι τον θάνατό μας. Και ο τάφος του Χριστιανού με τον Σταυρό ευλογείται.
Η χάρη και η δύναμη του Τιμίου Σταυρού δεν οφείλεται στο σχήμα του, αλλά στο ότι είναι το όργανο δια του οποίου ο Χριστός έσωσε τον κόσμο. Είναι το θυσιαστήριο στο οποίο προσέφερε τον εαυτό Του για όλο τον κόσμο. Στον Σταυρό απέδειξε με τον πιο πειστικό τρόπο την άπειρη αγάπη του για μας. Στον Σταυρό φανέρωσε ότι αυτός ο κόσμος δεν είναι η τελική πραγματικότητα, αλλά η οδός προς την τελική πραγματικότητα, εάν μέσα σ’αυτόν αγωνισθούμε σταυρικά κατά του εγωϊσμού μας.
Σταυρός δεν είναι μόνο ο τύπος ή το σύμβολο του Χριστού, αλλά είναι ο τρόπος ζωής των χριστιανών(Όποιος δεν σηκώνει τον σταυρό του και δεν με ακολουθεί, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου). Καλούμαστε δηλαδή να σταυρώσουμε τον παλαιό άνθρωπο, το αμαρτωλό Εγώ μας, τα αμαρτωλά και εγωιστικά πάθη, την φιλαυτία.
Ο ίδιος ο Κύριος μας δίδαξε ότι στενή και τεθλιμμένη η οδός του Ευαγγελίου, και ότι η Βασιλεία του Θεού βιάζεται και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν. Χωρίς ¨βία¨ στον εαυτό μας δεν υποχωρεί ο παλαιός άνθρωπος, δεν ξεριζώνονται τα πάθη.
Με την νηστεία, την αγρυπνία, τις γονυκλισίες, την ορθοστασία και όλη την ευλογημένη ορθόδοξο άσκηση χαλιναγωγούνται τα πάθη και ο χριστιανός από σαρκικός γίνεται πνευματικός. Ασκείται να μη προσκολλάται εμπαθώς στους ανθρώπους και στα υλικά αγαθά. Να μη χρησιμοποιεί τον κόσμο καταναλωτικά, αλλά ευχαριστιακά.
Άς προσέξουμε όμως, ότι μερικές φορές, παρά την πίστη μας στον Χριστό, προσπαθούμε ακόμη και τον δρόμο για την βασιλεία του Θεού να τον κάνουμε άνετο! Ο κόσμος με τα αγαθά του και την τεχνική του πρόοδο μας παλάβωσε. Και αν καμιά φορά μιλούν για τον πόνο και τα παθήματα, ξαφνικά το γυρίζουν και λένε: Ο Χριστιανισμός είναι χαρά. Όλα πρέπει να είναι χαρά! Όμως η χαρά δεν έρχεται έτσι. Η χαρά δεν αγοράζεται. Η χαρά του χριστιανού αγοράζεται με τον πόνο και τα παθήματα. Για να σωθεί ο άνθρωπος, ο Κύριός μας ανέβηκε στον Σταυρό. Και πέθανε. Μετά αναστήθηκε. Μετά ήρθε η χαρά. Είναι απαραίτητο να σηκώσουμε όλοι τον σταυρό μας !
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου