Ταπείνωση

«…σημάδια και γνωρίσματα εκείνου

που έχει την αληθινή ταπείνωση είναι αυτά:

Το να θεωρεί τον εαυτό του ότι είναιαμαρτωλότερος απ’ όλους τους αμαρτωλούςκαι δεν έκανε κανένα καλό μπροστά στο Θεό.Το να μέμφεται τον εαυτό του σε κάθε ευκαιρίακαι σε κάθε τόπο και σε κάθε πράξη.Το να μην κατηγορήσει κάποιονούτε να νομίζει ότι υπάρχει πάνω στη γηκάποιος αισχρότερος απ’ αυτόν ή …αμελέστερος,αλλά να τους επαινείκαι να τους δοξάζει όλους πάντοτε.Το να μην κατακρίνει ή να εξευτελίσειή να κακολογήσει ποτέ κάποιον.Το να σιωπά πάντοτε και να μη λέει κάτιχωρίς εντολή ή επιτακτική ανάγκη….να μιλά ή να απαντά ατάραχα και ήσυχα και σπάνιασαν να εξαναγκάζεται και να ντρέπεται να μιλήσει.Το να μη μετρά τον εαυτό του σε κάτι.Το να μη φιλονικήσει με κάποιον…αλλά αν λέει σωστά να λέει και ο ίδιος, ναι.Αν όμως λέει λαθεμένα, να λέει εσύ ξέρεις!Το να έχει υπακοήκαι να απεχθάνεται το θέλημά τουσαν καταστρεπτικό πράγμα.Το να έχει πάντοτε το βλέμμα του στραμμένο κάτω.Το να έχει μπροστά στα μάτια του το θάνατο.Το να μη λέει λόγια ανώφελαή να μιλά ανόητα ή να λέει ψέματα.Το να μην αντιμιλά στον μεγαλύτερο.Το να υπομένει με χαρά τις προσβολές,τους εξευτελισμούς, τις τιμωρίες.Το να μισήσει την ανάπαυση και να αγαπήσει τον κόπο.Και το να μην παροργίσει κάποιονή να πληγώσει τη συνείδηση κάποιου.…είναι μακάριος εκείνος που τα έχει,διότι από εδώ έγινε σπίτι και ναός του Θεού!Και ο Θεός κατοίκησε μέσα τουκαι έγινε κληρονόμος της βασιλείας των ουρανών!»

Ευφραίμ ο Σύρος